گزارشگری پایداری، گزارشگری مسئولیت اجتماعی (CSR) و گزارشگری زیست محیطی

امروزه رسالت سازمانها و شرکتها چیزی فراتر از کسب سود و افزایش ثروت سهامداران است. شرکتها نه تنها باید رضایت سهامداران خود را جلب کنند، بلکه باید به سایر ذینفعان از جمله گروه های اجتماعی، نهادهای حامی محیط زیست توجه خاص داشته باشند. توجه به تمام ذینفعان و افشای اطلاعات پایداری، شرکت را در مسیر شهرت، تداوم بلند مدت، دستیابی به فروش بیشتر، سهم بالاتر از بازار و درنتیجه سود بالاتر کمک خواهد کرد. مسئولیت اجتماعی یک چارچوب اخلاقی است و نشان میدهد که یک فرد موظف به کار و همکاری با افراد و سازمانهای دیگر به نفع جامعه است در جهت حفظ تعادل بین اقتصاد و اکوسیستمی که فرد در آن زندگی میکند. مسئولیت اجتماعی باید بین نسلی باشد زیرا اقدامات یک نسل عواقبی بر نسل بعدی دارد. با توجه به افزایش روز افزون مشکلات اجتماعی که همزمان با توسعه علم و فناوری در نتیجه طبیعی آن رخ میدهد، باید از یک سو به دنبال راه حلهای علمی برای این مسائل و از طرفی جهت پذیرش مسئولیت اجتماعی سازمانهای تجاری در این زمینه کوشا باشیم. مفهوم حسابداری مسئولیت اجتماعی در اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی توسط نویسندگانی هم چون آندرسون، موبلی، و لین اوس مطرح شد. آندرسون را باید به عنوان پدر حسابداری مسئولیت اجتماعی نامید. از طرفی لزوم به کارگیری حسابداری محیط زیست به عنوان تلاشی در جهت حفاظت از محیط زیست میباشد. از این رو امروزه، موضوع حفاظت از محیط زیست از اهمیت خاصی برخوردار شده و ابعاد جهانی یافته است. هدف حسابداری مرسوم، فراهم کردن اطلاعات مالی مفید برای مخاطبین مالی است. لذا نقش مخاطب مداری و مسئولیت پاسخگوئی حسابداری، مخاطبین غیر مالی را در گستره خدمت دهی خود قرار میدهد. بنابراین حسابداری زیست محیطی و اجتماعی حوزهای فراتر از حوزه حسابداری مرسوم دارد و بر مسئولیت مدیران در پاسخگویی اثرات محیطی و اجتماعی می افزاید.

Keywords:

گزارشگری پایداری , گزارشگری مسئولیت اجتماعی , گزارشگری زیست محیطی