اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی و تحمل پریشانی بیماران قلبی

مقدمه بیماری­های قلبی عروقی جزو بیماری های مزمن است. این نوع بیماری­ها به خاطر ماهیتی که دارند باعث مسائلی در کیفیت زندگی و پریشانی در بیماران می­شوند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن­آگاهی بر کیفیت زندگی و پریشانی بیماران قلبی انجام شد. روش کار روش پژوهش از نوع نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه کنترل بود. از جامعه آماری بیماران قلبی مراجعه کننده به بیمارستان قلب شهر تهران به­صورت دردسترس ۳۲ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. پرسشنامه­های پژوهش شامل کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۶) و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (۲۰۰۵) بود. کاهش استرس مبتنی بر ذهن­آگاهی به مدت ده جلسه برای گروه آزمایش اعمال شد. نتایج نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که نمرات پس­آزمون کیفیت زندگی و تحمل پریشانی بیماران قلبی در گروه آزمایش به طور معنی­داری بیشتر از گروه کنترل بود (۰۰۵/۰ P≤). نتیجه­گیری بر اساس نتایج، کاهش استرس مبتنی بر ذهن­آگاهی در بهبود کیفیت زندگی و تحمل پریشانی بیماران قلبی موثر بود، لذا می توان از آن به عنوان روش درمانی مکمل در کنار روش های پزشکی در راستای ارتقای وضعیت روانشناختی (افزایش کیفیت زندگی و تحمل پریشانی) بیماران عروق قلبی استفاده نمود.

Keywords:

بیماران قلبی , ذهن آگاهی , کیفیت زندگی , تحمل پریشانی