اثر دیاتومیت بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود (Cicer arietinum L.) تحت رژیم های مختلف آبیاری
Publish place: Iranian journal of Pulses Research، Vol: 12، Issue: 2
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 198
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPR-12-2_005
تاریخ نمایه سازی: 25 خرداد 1401
Abstract:
تنش رطوبتی از مهم ترین عوامل کاهش دهنده عملکرد نخود محسوب می شود. در این راستا به منظور بررسی تاثیر کاربرد دیاتومیت به عنوان ترکیبی که باعث کاهش اثرات سوء تنش رطوبت می شود، بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود تحت رژیم های مختلف آبیاری، آزمایشی در سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ در شهر خواف انجام شد. این پژوهش به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی رژیم های مختلف آبیاری شامل پنج سطح (دیم، آبیاری کامل، یک نوبت آبیاری در مرحله رویشی، یک نوبت آبیاری در مرحله زایشی، دو نوبت آبیاری شامل مرحله رویشی و زایشی) و عامل فرعی مقادیر دیاتومیت در سه سطح (صفر، ۳.۵ و هفت تن در هکتار) بود. نتایج نشان داد که تغییر رژیم آبیاری از آبیاری کامل به دیم موجب کاهش در صفات کمی مورد بررسی شد، به طوری که کمترین مقدار عملکرد دانه (۳۱۸.۵۴ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (۷۲۵.۴۴ کیلوگرم در هکتار) در تیمار دیم به دست آمد. کاربرد دیاتومیت تحت رژیم های مختلف کم آبیاری تمامی صفات مورد ارزیابی و عملکرد دانه را افزایش داد. بیشترین عملکرد دانه در (۱۷۴۵.۶۷ کیلوگرم در هکتار) در تیمار آبیاری در مرحله رویشی و زایشی و مصرف هفت تن در هکتار دیاتومیت به دست آمد و کمترین مقدار (۳۶۳.۹۷ کیلوگرم در هکتار) آن در تیمار دیم و بدون کاربرد دیاتومیت ثبت گردید. همچنین کاربرد هفت تن در هکتار دیاتومیت نسبت به تیمار عدم کاربرد دیاتومیت به ترتیب باعث افزایش ۲۹، ۲۹، ۷۷ و ۳۹ درصدی عملکرد دانه در رژیم های آبیاری شامل دیم، یک نوبت آبیاری در مرحله رویشی، یک نوبت آبیاری در مرحله زایشی، دو نوبت آبیاری شامل مرحله رویشی و زایشی شد. بر اساس نتایج اثرات متقابل در تیمار آبیاری در مرحله رویشی و زایشی و سایر تیمارهای کم آبیاری شامل آبیاری در مرحله رویشی، آبیاری در مرحله زایشی و دیم کاربرد ۵/۳ تن در هکتار دیاتومیت با کاربرد هفت تن در هکتار دیاتومیت در همه صفات موردبررسی در یک گروه آماری قرار گرفت، بنابراین می توان گفت کاربرد ۵/۳ تن در هکتار دیاتومیت مناسب ترین مقدار در افزایش عملکرد نخود تحت رژیم های کم آبیاری است. به طورکلی نتایج این مطالعه نشان داد که کاربرد دیاتومیت در شرایط کمبود آب از طریق کاهش اثرات سوء ناشی از کمبود رطوبت، باعث بهبود عملکرد دانه گیاه نخود شد.
Keywords:
Authors
غلامرضا زمانی
دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
داوود قطبی نژاد
دانشگاه بیرجند
محمد حسن سیاری زهان
دانشگاه بیرجند
زهره نبی پور
مرکز تحقیقات آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، گناباد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :