الگوی ساختاری پیش بینی موفقیت تحصیلی بر اساس فرسودگی تحصیلی با میانجی گری جهت گیری های انگیزشی در دانش آموزان متوسطه دوم

پژوهش حاضر با هدف نقش واسطه ای جهت گیری های انگیزشی در رابطه بین فرسودگی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی در یک طرح همبستگی انجام گرفت.این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان متوسطه ی دوم شهر سنندج در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بود.۲۵۰ دانش آموز متوسطه ی دوم(۱۳۸ دانش آموز دختر و ۱۱۲ دانش اموز پسر)به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسش نامه های فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران و مقیاس انگیزش تحصیلی AMS پاسخ دادند. همچنین برای سنجش موفقیت تحصیلی از معدل دانش آموزان استفاده شد.تحلیل داده ها به روش آماری تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزارهای آماری ۲۲- SPSSو ۲۴- AMOS انجام شد وبرای بررسی نقش واسطه ای متغیر ها از آزمون بوت استراپ استفاده شد.نتایج نشان داد از بین روابط مستقیم مفروض،اثر مستقیم فرسودگی تحصیلی برجهت گیری انگیزشی و پیشرفت تحصیلی معنی دار بود.همچنین جهت گیری انگیزشی درونی و بیرونی بر پیشرفت تحصیلی اثر مستقیم و علی داشتند.اما بی انگیزگی بر پیشرفت تحصیلی اثر مستقیم نداشت.نتایج غیر مستقیم نشان داد که انگیزش درونی و بیرونی توانستند نقش میانجی گری در رابطه بین فرسودگی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی ایفا کنند.با توجه به نتایج بدست آمده،هرچه فرودگی تحصیلی افزایش یابد،انگیزش تحصیلی درونی و بیرونی کاهش می یابند که در نتیجه آن پیشرفت تحصیلی کمتر می شود

Keywords:

فرسودگی تحصیلی , جهت گیری های انگیزشی , پیشرفت تحصیلی