مطالعه رابطه میزان مسئولیت پذیری با گرایش به قانون گریزی در میان دانش آموزان پسردوره دوم مقطع متوسطه شهر میاندوآب

هدف پژوهش حاضر مطالعه ی رابطه میزان مسئولیت پذیری با قانون گریزی در میان دانش آموزان پسردوره دوم مقطع متوسطه شهر میاندوآب می باشد. جامعه آماری تحقیق، دانش آموزان پسردوره دوم مقطع متوسطه ی شهر میاندوآب که تعداد آن ۵۱۰۰نفر می باشد. روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است. روش نمونه گیری، خوشه ای دو مرحله ای و حجم نمونه در این تحقیق ۳۸۰ نفر دانش آموز ، قلمرو مکانی شهرمیاندواب و قلمرو زمانی سال ۱۳۹۹می باشد. گردآوری داده ها به وسیله پرسشنامه های محقق ساخته انجام شده است . ضریب پایایی پرسشنامه مسئولیت پذیری ( مسئولیت پذیری دینی ۰/۷۰۳ = ،مسئولیت پذیری اجتماعی ۰/۷۲۹ = ،مسئولیت پذیری فرهنگی =۰/۶۹۰ ،مسئولیت پذیری مدنی ۰/۷۰۰ = مسئولیت پذیری سیاسی ۰/۸۳۳= مسئولیت پذیری زیست محیطی(۰/۷۸۹ = وپرسشنامه قانون گریزی ۰/۸۸۲ می باشد.روش تجزیه و تحلیل داده ها آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن می باشد.عمده ترین نتایج تحقیق اینکه،بین مسئولیت پذیری دینی ،اجتماعی ، مدنی و زیست محیطی با قانون گریزی رابطه معکوس و معنی دار وجود دارد و بین مسئولیت پذیری فرهنگی و سیاسی دانش آموان با قانون گریزی رابطه معنادار وجود ندارد .

Keywords:

قانون گریزی , مسئولیت پذیری دینی , مسئولیت پذیری اجتماعی , مسئولیت پذیری مدنی , مسئولیت پذیری زیست محیطی