بررسی تأثیر مدیریت های کم آبیاری بر کمیت و کیفیت گیاه گوجه فرنگی

در مناطق خشک و نیمه خشک، برای نیل به تولید اقتصادی آبیاری نقش اساسی دارد. عامل بسیار مهم در ارزیابی آبیاری، واکنش گیاه نسبت به آب است. در این راستا، به منظور بررسی تأثیر انواع مدیریت کم آبیاری در کمیت و کیفیت گوجه فرنگی آزمایشی در قالب طرح کاملاَُ تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار در تابستان سال 85 در دانشگاه شهرکرد انجام شد. تیمارهای آبیاری شامل کم آبیاریDI75 و DI50 (به ترتیب تأمین 75 و 50 درصد نیاز آبی) بود که در آنها آب مورد نیاز گیاه به طور معمول به تمام محیط ریشه داده می شد و تیمارهای آبیاری بخشی PRD75 و PRD50( تأمین 75 و 50 درصد نیاز آبی ) که آب مورد نیاز گیاه در هر بار آبیاری فقط به یک سمت محیط ریشه داده می شد و بخش تر و خشک به طور متناوب جابه جا می شدند. تیمار F1 (تأمین 100 درصد نیاز آبی) نیز به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد اثر تیمارهای آبیاری بر میزان کلسیم، منیزیم، مواد جامد محلول و ویتامین ث در سطح یک درصد معنی دار بود ولی بر روی PH میوه تأثیر معنی داری نداشت. بیشترین میزان کلسیم و منیزیم در تیمارهای PRD مشاهده شد. همچنین در سطوح پلیین آبیاری، میزان ویتامین ث افزایش یافت.

Keywords:

تکنیک PRD , کلسیم , منیزیم , ویتامین ث , مواد جامد محلول , سوختگی گلگاه