اثربخشی روش تدریس بدیعه پردازی بر روحیه پژوهشگری و در گیری تحصبلی دانش آموزان (مطالعه موردی: دانش آموزان شهر گناباد)

این پژوهش با هدف اثربخشی روش تدریس بدیعه پردازی بر روحیه پژوهشگری و درگیری تحصیلی دانشآموزان شهر گناباد به انجام رسیده است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر شهر گناباد در سال تحصیلی۱۳۹۶-۱۳۹۵ بوده و نمونه گیری به روش تصادفی خوشه ای (تعداد ۵۰ نفر از دانش آموزان انتخات و در دوگروه آزمایش و کنترل؛ هر گروه ۲۵ نفر) انجام شد. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه درگیری تحصیلی وروحیه پژوهشگری صورت گرفت و با استفاده از تحلیل آماری کوواربانس و با نرم افزار ‎SPSS تجزیه وتحلیلداده ها صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که تاثیر روش تدریس بدیعه پردازی بر روحیه پژوهشگری و درگیریتحصیلی دانش آموزان معنادار است.

Keywords:

روش تدریس بدیعه پردازی , روحیه پژوهشگری , درگیری تحصیلی