مطالعه تنوع و ذخایر ژنتیکی قوچ و میش ارمنی (Ovis orientalis) در شمال غربی ایران با استفاده از تراشه های میکروآرای DNA و توالی کامل ژنوم

قوچ و میش ­های ارمنی (Ovis orientalis) غرب ایران به دلایلی از جمله شکار غیرمجاز و تخریب زیستگاه در فهرست سرخ IUCN  در رده آسیب پذیر قرار گرفته و از سویی به عنوان نیای اجدادی نژادهای اهلی گوسفند (Ovis aries) سراسر دنیا ارزش فراملی دارند. در این مطالعه با استفاده از توالی یابی کل ژنوم و چیپ های BeadChip Ovine SNP ۵۰K تنوع و ذخایر ژنتیکی جمعیت­ های قوچ و میش ارمنی شمال غرب ایران (آذربایجان غربی و شرقی، کردستان، مرکزی، همدان، قزوین) به عنوان خاستگاه اهلی سازی گوسفند، شناسایی و با گوسفند­های اهلی همان مناطق مقایسه شد. تعداد SNP های کل ژنوم، ضریب درون آمیزی و ژنتیک لود بر اساس داده  ­های ژنوم کامل، هم چنین هتروزیگوسیتی مورد انتظار به عنوان پارامترهای مرتبط با تنوع ژنتیکی بین دو گروه اهلی و وحشی مقایسه شدند. براساس نتایج به دست آمده تعداد SNP های تفکیک کننده به عنوان مهم ترین پارامتر تقریبا ۲۴ میلیون برای گروه وحشی­ و در حدود ۲۰ میلیون برای گروه اهلی­ محاسبه شد که اختلاف چشمگیری را نشان داد. با توجه به یافته­ های تنوع نوکلئوتیدی ژنوم، تنوع ژنتیکی بر اساس داده­ های ژنوم کامل در گروه وحشی نسبت به گروه اهلی بیش تر بود. بر اساس نتایج مطالعه حاضر قوچ و میش ارمنی با داشتن میزان بالای تنوع ژنتیکی به عنوان ذخایر ژنتیکی برای نژادهای اهلی تمامی گوسفندان اهلی دنیا ارزش حیاتی دارند و باید در اولویت برنامه های حفاظتی قرار بگیرند.

مطالعه تنوع و ذخایر ژنتیکی قوچ و میش ارمنی (Ovis orientalis) در شمال غربی ایران با استفاده از تراشه های میکروآرای DNA و توالی کامل ژنوم Keywords:

قوچ و میش ارمنی , تنوع ژنتیکی , ذخایر ژنتیکی , Ovis