بررسی اثر شکل ذرات درمدل بروگمن برای پیش بینی تراوایی غشا ماتریس آمیخته دربرگیرنده نانوذرات تراوا

غشا دریک فرایند جداسازی غشایی قلب فرایند را تشکیل میدهد غشاهای ماتریس آمیخته نسل نوینی از غشاها ودست آورد تلاش برای بهبود کارایی غشاهای کنونی پلیمری هستند دراین دسته از غشاها پرکن هایی با کارایی جداسازی بالا درماتریس پلیمری نشانده می شود تاکارکرد غشا ماتریس آمیخته بهبود یابد دردست داشتن دید روشنی از پدیده های ممکن درساخت غشاهای ماتریس آمیخته کمک شایانی به پیش بینی کارکرد این غشاها و طرحی آنها و نیز کاستن از هزینه و زمان انجام آزمایش ها باشد شکل ذراتی که دربستر پلیمر پخش شده اند برروی تراوایی غشا تاثیر می گذارد مدلهای ریاضی گوناگونی برای پیش بینی کارکرد غشاهای ماتریس آمیخته با درنظر گرفتن پارامترهای مختلف گسترش یافته اند مدل بروگمن یکی از این مدلها می باشد اما مدل بروگمن دارای خطای نسبتا بالایی استدرکارکنونی به اصلاح این مدل و مقایسه ی آن باداده های تجربی پرداخته شده است نتایج نشان میدهدکه احتمال حضور ذرات درداخل بستر پلیمر به صورت بیضوی و یا کراتی که از قطبین پهن شده اند بیشتر هستند.