هویت و توسعه ی پایدار محله ای در شهر شیراز مورد: محله ی فخرآباد

 امروزه جنبه های اجتماعی شهرها مورد توجه برنامه ریزان شهری قرار گرفته و از اهمیت فراوانی برخوردار است؛ چرا که با نگاهی به تاریخ برنامه ریزی شهری می توان شاهد ارتقاء برنامه ریزی شهری از نگاه صرف کالبدی به نگاهی چندبعدی بود که کلیه ی ابعاد را در برمی گیرد. از طرف دیگر محله نیز به عنوان یکی از ابزارهای برنامه ریزی شهری در طول قرن بیستم برای فائق امدن بر مسائل شهری مطرح بوده و از دیدگاه های مختلف به آن توجه شده است. در حقیقت محله ها بیشتر از آنکه واحدهای جغرافیایی و کالبدی باشند واحدهای اجتماعی و فرهنگی هستند و از این جهت واحدهای معتبرتری برای برنامه ریزی به حساب می آیند. در پژوهش حاضر با توجه به اهمیت ابعاد اجتماعی در برنامه­ریزی شهری به بررسی عامل هویت در محلات پرداخته و تاثیر عوامل موثر در هویت بخشی به محلات مسکونی مورد بررسی قرار می­گیرد. چراکه این عوامل یکی از منابع بالقوه مهم فراهم­سازی مقدمات توسعه ی پایدار و تضمین ماندگاری شاخص­های توسعه می­باشد. بر این اساس با استناد به روش توصیفی- تحلیلی و بر مبنای بررسی های میدانی، عامل هویت در محله فخرآباد شیراز بررسی خواهد شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS، از طریق آزمون کای اسکوئر، ضریب فی و کرامر و  ضریب لاندا انجام شده است. نتایج نشان می دهد که متغیرهای اجتماعی- فرهنگی با شدت همبستگی قوی و کاهش خطای بالا، ارتباط بیشتری با عامل هویت دارند و محله ی فخرآباد در برآورده ساختن نیازهای ساکنین از لحاظ اصول تضمین کننده پایداری محله موفقیت نسبی کسب کرده است

Keywords:

هویت , تعلق خاطر , توسعه پایدار , محله مسکونی