استفاده از منطق فازی درمحاسبه شاخص اکولوژیکی شدت اثر در ارزیابی ریسک محیط زیستی خطوط راه آهن (مطالعه موردی خط راه آهن قزوین زنجان)

خطوط راه آهن با توجه به ماهیت ریسک پذیری خود می تواند اثرات غیرقابل جبرانی بر روی محیط زیست داشته باشند .از این رو مطالعات ارزیابی و مدیریت ریسک پیش از فاز بهره برداری و یا در هنگام بهره برداری از پروژه به منظور جلوگیری از هرگونه پیشامد ضروری می باشد. در ارزیابی ریسک محیط زیستی خطوط راه آهن یکی از شاخص های مهم شاخص شدت اثر می باشد. در این مقاله، ارزیابی ریسک عوامل اکولوژیکی محیطی که نسبت به طرح و خطرات احتمالی ناشی از آن از حساسیت و آسیب پذیری بیشتری برخوردار هستند، مورد بررسی قرار می گیرد. بررسی این جنبه از ارزیابی ریسک زیست محیطی به ویژه در طرح خطوط راه آهن بدلیل عبور ریل از اکوسیستم های مختلف در طول مسیر بسیار قابل توجه می باشد. حساسیت های اکولوژیکی مورد مطالعه در این شاخص شامل رودخانه های با اهمیت اکولوژیکی، تراکم جمعیت، مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست و رویشگاههای ویژه می باشد . با توجه به تغییرات اکولوژیکی طول مسیر ، خط راه آهن به پنج قطعه ( حدودا 34 کیلومتر) تقسیم شده است . در ادامه با استفاده از منطق فازی و تعریف توابع عضویت ورودی و خروجی عدد شاخص شدت اثر محاسبه شده است.در مجموع با توجه به ارزیابی صورت گرفته، قطعه 3 دارای بیشترین میزان ریسک اکولوژیک با کمترین عدد شاخص اثرات می باشد