بررسی حق مالکیت از منظر فقه و حقوق ایران

مساله مالکیت از مهم ترین مسائل اقتصادی و حقوقی است. در هر نظام اقتصادی با شناخت شکل مالکیت و حدود آن می توان به دیدگاه آن نظام نسبت به مسائل اقتصادی پی برد. در این مقاله مفهوم و تعریف مالکیت، حق مالکیت در حقوق ایران، قرآن، روایات و فقه مورد بررسی قرار گرفته است. روش این تحقیق توصیفی تحلیلی و با رویکرد کتابخانه ای می باشد. بررسی یافته ها نشان داد که خداوند مالک حقیقی انسان و جهان است و از نظر قرآن صرف مالک بودن اموال، به معنی تصرف و بهره برداری نیستند و اموالی وجود دارند که به همه مردم تعلق دارد و دولت بر آنها نظارت دارد. اما دسترسی شهروند به عنوان مالک نسبت به مواهب طبیعی و یا استفاده از آنها برابر قانون تعریف شده می باشد و از طریق آن به حق بهره برداری از آن مواهب نایل می آید. راهبردهای مختلف قانونی در هر منطقه ای از زندگی شهروندان برای تصرف و بهره وری بر اساس ماده ۲۷ قانون مدنی مباحات اموالی است که ملک اشخاص نمی باشد و افرادی می توانند آنها را مطابق قانون، تملک و یا از آنها استفاده کنند در این قانون اراضی موات از مصادیق مباحات دانسته شد که مطابق روایات و نیز اصل ۴۵ می باشد.

Keywords:

حق مالکیت , حقوق , قرآن , روایات , فقه , ایران