به کارگیری روش های فعال تدریس و بررسی مشکلات معلمان مقطع راهنمایی و دبیرستان اداره آموزش پرورش شهر آبش احمد در استفاده از آن

روش تدریس فعال که در آن مشارکت دانش آموز و معلم را می طلبد و به جای انتقال مطالب به دانش آموز، به افزایش توانایی یادگیرنده در فرآیند یادگیری عنایت دارد، با توجه به اهمیت موضوع در این تحقیق مشکلات به کارگیری روشهای فعال تدریس توسط معلمان منطقه آبش احمد مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش از روش توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شد و جامعه آماری را کلیه کلاسهای منطقه آبش احمد در پایه های مختلف در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ همراه با آموزگاران کلاسها و مدیران مدارس تشکیل دادند و ۲۰ درصد کلاسهای تشکیلدهنده جامعه آماری، حجم نمونه آماری را تشکیل دادند که با روشهای نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت بررسی مشکلات مربوط به یاددهنده و مشکلات مربوط به یادگیرنده از پرسشنامه محقق ساخته و جهت بررسی مشکلات مربوط به برنامه ریز و مشکلات مربوط به کلاس درس از روش مشاهده و تکمیل چک لیست مربوطه و از روش مصاحبه نیز جهت بررسی مشکلات به کارگیری روشهای فعال تدریس استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان میدهد عدم آشنایی معلمان با دانش استفاده از روشهای آموزش فعال با میانگین ۳/۴۰ مسایل مربوط به دانش محتوا و دانش آموزش مرتبط با محتوا با میانگین ۳/۴۷ مسایل مربوط به انتخاب اهداف آموزشی با میانگین ۳/۵۱ ، مسائل مربوط به ارزیابی یادگیری دانش آموزان با میانگین ۴/۰۶ ، عدم استفاده از طراحی آموزشی با میانگین ۳/۹۶ ، مسایل مربوط به تعامل دانش آموزان با یکدیگر با میانگین ۳/۵۲ ، ویژگیهای گروه سنی دانش آموزان با میانگین ۳/۵۹ و سطوح متفاوت مهارت آنها با میانگین ۳/۵۱ بیش از سطح متوسط موجب عدم به کارگیری روشهای فعال تدریس شده است. بین نظرات معلمان و مدیران، معلمان مسایل فوق را با میانگین بالاتر نسبت به مدیران ارزیابی کرده اند.

Keywords:

روشهای فعال تدریس , دوره راهنمایی , دوره دبیرستان , معلمان , شهرستان آبش احمد.