بررسی نقش دورکاری مجازی بر بهره دهی منابع انسانی شاغل در محاکم قضایی و دادیاران دادسراهای عمومی و انقلاب استان کهگیلویه و بویراحمد در دوران کرونا

با شیوع و درگیری کره ی زمین با بیماری کرونا جهان با چالشی جدید و البته دشوار روبرو شد. چالشی که زندگی بشر را در بسیاری از عرصه ها تحت شعاع خود قرار داد و تنها راه مهار آن همه گیری ایجاد فاصله اجتماعی بین انسان ها اعلام شد. در عصر اطلاعات فناوری اطلاعات و ارتباطات به سرعت جهان را در برگرفته است. یکی از دستاوردهای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات انجام برخی امور بدون محدودیت جغرافیایی و دور از محل کار (دورکاری) است. این شیوه به مدد شبکه اینترنتی و مخابراتی، فرد دورکار می تواند در محلی به غیر از دفتر کار خود با استفاده از رایانه کارش را انجام دهد. یکی از موثرترین راهکارهای ارائه شده در کشورهای پیشرفته، نوع جدیدی از کار به نام دورکاری است که منجر به کاهش بسیاری از هزینه های مالی و زمانی گردیده است که، محاکم قضایی و دادیاران دادسراها هم از این قائله مستثنی نیست. لذا هدف اصلی این تحقیق بررسی نقش دورکاری مجازی بر بهره دهی منابع انسانی شاغل در محاکم قضایی و دادیاران دادسراهای عمومی و انقلاب استان کهگیلویه و بویراحمد در دوران کرونا می باشد. جامعه آماری تحقیق ۱۲۰ نفر از پرسنل شاغل در محاکم قضایی و دادیاران دادسراهای عمومی و انقلاب استان کهگیلویه و بویراحمد بوده است و با توجه به فرمول کوکران ۹۲ نفر بعنوان حجم نمونه و از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده اقدام به جمع آوری نظرات این افراد گردیده است. با استفاده از پرسشنامه اطلاعات لازم جمع آوری و روایی و پایایی آن مورد سنجش قرار گرفته و با استفاده از نرم افزار spss۲۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها حاکی از آن است که، دورکاری مجازی بر ابعاد حمایت و پشتیبانی، ارتباطات و اعتمادسازی بهره دهی منابع انسانی شاغل در محاکم قضایی و دادیاران دادسراهای عمومی و انقلاب استان کهگیلویه و بویراحمد در دوران کرونا تاثیر دارد.

Keywords:

دورکاری مجازی , بهره دهی , منابع انسانی , کرونا , دادسراهای عمومی و انقلاب استان کهگیلویه و بویراحمد