امروزه وجود و قابل رویت بودن عناصر طبیعی در
شهر ها شامل آسمان آبی ، کوه ، جنگل ، ساحل ، مناطق بکر و طبیعی ، آب و کویر معانی ارزشمندی را برای ساکنین شهرها بوجود آورده است. اهمیت این امر در شرایط زندگی امروزی شهرها که سرشار از اضطراب، ازدحام و فشار است بیشتر احساس می شود. استفاده از
رودخانه دز با پتانسیل های تفریحی ، تنوع اکولوژیک و طبیعی می تواند در جلب عموم مردم برای رفع نیاز های روحی ، روانی ، بصری و تفریحی آنها مفید واقع گردد و در ایجاد چشم اندازها و فعالیت های شهری و ارتقاء کیفیت های زندگی شهری مردم این ناحیه موثر واقع گردد . این پژوهش تلاشی است برای تبیین جایگاه رودخانه(طبیعت) در ساختار شهر(محیط
انسان ساخت) و نقش آن در هویت دهی به منظری پایدار و کریدور اکولوژیکی شهری که آن را احاطه کرده است و اصولی که می تواند در برنامه ریزی و طراحی جداره سواحل رودخانه ها مدنظر قرارگیرد ، را از طریق بررسی آن در
رودخانه دز مورد پژوهش قرار می دهد . با بررسی ساختار
شهر و نقش رودخانه ، این رود در شکل گیری و روند توسعه و چشم انداز آینده آن ، محدوده حضور رودخانه در
شهر به عنوان لبه سبز شهری و دالان تنفس
شهر ، خصوصاً جداره ساحلی رود دز مورد توجه واقع شده است. لذا پس از ارائه تعاریف مرتبط با موضوع ، به اصول طراحی پایدار و مولفه های آن بر جداره رودخانه ها پرداخته شده و با تبیین این مولفه ها در برخورد با
رودخانه دز در نهایت راهکارهایی برای رسیدن به ساختاری ارگانیک و قابل توسعه برای ایجاد دالان سبز در حاشیه رودخانه ها و تبدیل آنها به مراکز پویا و زنده شهری ارائه شود.