اثر تنش خشکی بر میزان تجمع اسید آبسزیک و هدایت روزنه ای برگ چغندر قند

خشکی یکی از عوامل اصلی تهدید کنندهمحصولات زراعی است. غلظت اسید آبسزیک همراه با تنش خشکی در چغندرقند و سایرگیاهان افزایش مییابد و قادر است فیزیولوژی گیاه را در مقابل تنش تنظیم نماید. به منظور ارزیابی اثر تنش خشکی بر میزان تجمع اسید آبسزیک در چغندر قند آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی (با سه تکرار) در دو منطقه کرج و مشهد در سال ۱۳۷۸ به اجرا درآمد. در این آزمایش نه ژنوتیپ چغندر قند با اعمال تنش خشکی (قطع آبیاری به مدت ۵۰ روز در اوایل دوره رشد) و بدون تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تجمع ABA در شرایط تنش در برگ ها بیشتر شد و با افزایش تنش خشکی میزان آن افزایش یافت. ژنوتیپهای مختلف نیز از نظر میزان تجمعABA اختلاف معنیدار داشتند و اثرات متقابل ژنوتیپ × نوع تنش نیز از نظر تجمعABA معنیدار بود. با اعمال تنش خشکی، قند قابل استحصال کاهش یافت ولی در ژنوتیپ ها معنی دار نشد. بین عملکرد ریشه و ABA همبستگی پایین به دست آمد که علت آن به خاطر بازسازی گیاه و جبران خسارت وارده در اوایل رشد پس از بر طرف شدن تنش خشکی بود. هم چنین هدایت روزنهای نیز با افرایش ABA کاهش نشان داد که علت آن بسته شدن روزنهها و کاهش تعرق بود.

Keywords:

Sugar yield , Drought stress , Abscisic acid , Stomatal conductivity , Transpiration , چغندرقند , تنش خشکی , اسید آبسزیک و هدایت روزنه ای برگ