اثر کشت مخلوط بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و سیب زمینی در کشت زود هنگام بهاره در منطقه جیرفت

به منظور بررسی اثر کشت مخلوط بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و سیب زمینی آزمایشی در سال های ۹۰ – ۱۳۸۹ و ۸۹ – ۱۳۸۸ در مرکز تحقیقات کشاورزی شهید مقبلی جیرفت و کهنوج به اجرا گذاشته شد. آزمایش به صورت کشت زود هنگام در بهار و تیمارهای آزمایشی شامل: کشت خالص ذرت (T۱)، کشت خالص سیب زمینی (T۲)، کشت مخلوط سیب زمینی و ذرت با نسبت ردیف سیب زمینی یک و ذرت دو (T۳)، سیب زمینی دو و ذرت دو (T۴)، سیب زمینی یک و ذرت یک (T۵)، سیب زمینی دو و ذرت یک (T۶)، سیب زمینی دو و ذرت دو (T۷) (۱۰۰ درصد ذرت و ۱۰۰ درصد سیب زمینی)، سیب زمینی یک و ذرت سه (T۸)، سیب زمینی سه و ذرت یک (T۹)، سیب زمینی دو و ذرت سه (T۱۰)، سیب زمینی سه و ذرت دو (T۱۱)، سیب زمینی چهار و ذرت دو (T۱۲)، سیب زمینی دو و ذرت چهار (T۱۳)، سیب زمینی دو و ذرت دو (T۱۴) (۱۰۰ درصد ذرت و ۵۰ درصد سیب زمینی) بودند که در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار مقایسه شدند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد ذرت (۱۱۶۹۰ کیلوگرم در هکتار) از تیمار T۸ که برتر از تک کشی ذرت بود، حاصل شد. بیشترین عملکرد غده سیب زمینی (۱۶۰۱۰ کیلوگرم در هکتار) از تیمار کشت خالص به دست آمد. بالاترین LER از تیمار T۸ (۶۱/۱) حاصل گردید. با توجه به عملکرد و نسبت برابری زمین محاسبه شده در کشت زودهنگام بهاره کشت مخلوط ذرت و سیب زمینی با نسبت ردیف های کاشت یک ردیف سیب-زمینی و سه ردیف ذرت و تیمار سه ردیف سیب زمینی و دو ردیف ذرت به همراه تیمار یک ردیف سیب زمینی و دو ردیف ذرت برای منطقه جیرفت مناسب تر به نظر می رسند.

Keywords:

Sole cropping , Intercropping , Planting row ratio and Land equivalent ratio. , کشت خالص , کشت مخلوط , ردیف کاشت و نسبت برابری زمین.