مقایسه خودتاب آوری، انعطاف پذیری شناختی و کفایت اجتماعی در دانش آموزان مبتلا به اضطراب امتحان و عادی

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه خودتاب آوری، انعطاف پذیری شناختی و کفایت اجتماعی در دانش آموزان مبتلا به اضطراب امتحان و عادی بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش،علی و مقایسه ای بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل دو گروه از دانش آموزان مقطع متوسطه عادی و مبتلا به اضطراب امتحان بود که در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ در دوره متوسطه شهر شادگان مشغول تحصیل بودند. در این پژوهش، در مجموع ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه (دانش آموزان مبتلا به اضطراب امتحان: ۵۰ نفر و دانش آموزان عادی: ۵۰ نفر ) به شیوه نمونه گیری غیرتصادفی و در دسترس انتخاب شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون((۱۹۵۷، پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون((۲۰۰۳، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی ( CFI) دنای و ونادر وال((۲۰۱۰ و مدل چهار بعدی کفایت اجتماعی فلنر و همکاران((۱۹۹۰ استفاده شده است. روایی سازه پرسشنامه تایید شد و پایایی به روش آلفای کرونباخ و پایایی مرکب محاسبه و از نظر آماری مورد تایید است. داده های به دست آمده از طریق نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان دادند که خودتاب آوری، انعطاف پذیری شناختی و کفایت اجتماعی در دانش آموزان مبتلا به اضطراب امتحان و عادی از تفاوت معناداری برخوردار است.

Keywords:

خودتاب آوری , انعطاف پذیری شناختی , کفایت اجتماعی , دانش آموزان , اضطراب امتحان.