بررسی رابطه بین سطح زیر کشت کشاورزان و صرفه اقتصادی مالکیت تراکتور(مطالعه موردی شهرستان شوش)

تحقیق حاضر تحت عنوان بررسی رابطه بین سطح زیر کشت کشاورزان و صرفه اقتصادی مالکیت تراکتور(مطالعه موردی شهرستان شوش) از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ نحوه گردآوری داده ها توصیفی غیرآزمایشی، که بر مبنای راهبرد پیمایش و به صورت تک مقطعی به انجام رسید. جامعه آماری تحقیق شامل دو گروه افراد بود. گروه اول شامل ۱۵۰ نفر از کارشناسان و متخصصان کشاورزی فعال در مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان شوش بود و جامعه آماری دوم هم شامل ۴۵۰۰ نفر از کشاورزان شهرستان مذکور بود. منظور از کارشناسان و متخصصان کشاورزی آن دسته از کارشناسان و مروجان شاغل در سطح ستادی جهاد کشاورزی شهرستان و مددکاران ترویجی و مهندسان ناظر است که در زمان انجام تحقیق در سطح شهرستان فعالیت داشتند. با احتساب میدانی ماشین های خودگردان دارای عمر بیش از سیزده سال و سیزده سال و همچنین محاسبه سطح زیرکشت محصولات زراعی و دیم و باغات شهرستان، ضریب مکانیزاسیون استاندارد ۰/۷۸ و ضریب مکانیزاسیون واقعی ۱/۲۱ به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد بین سن، سطح تحصیلات، سطح زیر کشت، سابقه مالکیت تراکتور، تعداد افراد خانواده، مشارکت افراد خانواده در امور کشاورزی، میزان مشارکت اجتماعی و میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی با صرفه اقتصادی استفاده از تراکتور رابطه معنی داری وجود دارد. از طرفی نتایج نشان داد که رابطه مثبت و معنی داری بین سطح زیر کشت، تولید، میزان استفاده از منابع اطلاعاتی در زمینه مکانیزاسیون، میزان نگرش نسبت به استفاده از ماشین آلات، دسترسی به ماشین آلات و میزان پذیرش کارشناسان و مشاوره های آنان با صرفه اقتصادی مالکیت تراکتور نشان می دهند

Keywords:

مالکیت تراکتور , سطح کاشت , ضریب مکانیزاسیون , جامعه آماری