بررسی شرایط مناسب کشت ، داشت وبرداشت شبدردر استان البرز

از اوایل فعالیت مرکز تحقیقات برنج آمل فکر استفاده از اراضی برنج کاری در فاصله بین دو کشت برنج مطرح گردید و سر انجام از سال ۱۳۴۸ که بررسی های مورد نیاز روی برنج با همکاری کارشناسان چینی در مازندران شروع گردید کارشناسان مذکور با استفاده از شرایط اقلیمی کشور و نیز با توجه به شیوه های معمول و مرسوم در کشور خودشان برای بهره برداری از اراضی برنج کاری ازمایشاتی را روی بعضی از ارقام سبزیجات شروع نمودند که بعضی از ارقام سبزیجات مانند کاهو بابلی و کلم پیچ مناسب برای کاشت بعد از برنج تشخیص داده شد با توجه به اینکه سبزیجات نیاز به کارگر زیاد داشت و زمانی به بازار عرضه می شد که محصول سبزی مناطق جنوبی کشور بازار را اشغال کرده بود لذا محصول تولیدی قابل رقابت با محصولات تولیدی جنوب کشور نبود بنابراین با استقبال کشاورزان مواجه نگردید. پس از آن مطالعات جهت خود را تغییر داد و آزمایشاتی روی کشت محصولاتی از قبیل گندم و جو شبدر برسیم یولاف سودان گراس کتان و کلزا شروع شد و سرانجام از میان گیاهان علوفه ای شبدر برسیم و از دانه های روغنی کلزا از گیاهان لیفی کتان به عنوان کشت دوم معرفی شدند.مزیت شبدر برسیم این بود که بعنوان یک زراعت که نیاز به عملیات تهیه زمین از قبیل شخم و دیسک و غیره نداشته و نیازی هم به آبیاری نداشته و احتیاجات آبی خود را می تواند از بارندگی های پاییزی و زمستانی تامین نماید و یک محصول کم هزینه که نیاز به صرف وقت و نیروی چندانی نداشته و راندمان تولید بالا با ارزش علوفه ای برابر با یونجه را داشته و علوفه مورد نیاز دامها را در فصول پاییز و زمستان تامین می نموده و کمک موثری در تقویت و حاصلخیزی خاک و کاهش مصرف کودهای اته را بدنبال داشته و بعنوان یکی از راههای منطقی و مقرون به صرفه جهت کشت دوم پس از برداشت برنج انتخاب و توصیه گردید.