واکاوی معماری بومی اقلیمهای سرد و کوهستانی و فاکتورهای تاثیرگذار بر المان فرم در این معماری

معماری بومی، معماری بر پایه نیازهای منطقه ای و مصالح ساختمانی است که بازتاب سنتهای منطقهای است. معماری بومی در طول زمان بر اساس پیشینه محیطی، فرهنگی، فناوری و تاریخی که در آن وجود داشته تکاملیافتهاست. معماری بومی را میتوان متقابل معماری رسمی (که با عناصر سبکی طراحی که به صورت غیر اتفاقی برای اهداف زیبایی شناسانه کنار هم قرار گرفته که فراتر از نیازهای ضروری ساختمان هستند) دانست. اصطلاح معماری بومی نباید با آنچه معماری سنتی گفته میشود اشتباه شود، هرچند پیوندهایی میان این دو وجود دارد. همگام با این مطالب، این پژوهش نیز به دنبال شناخت پتانسیل های معماری بومی جهت توسعه پایدار درمعماری حال حاضر است. لذا در این نوشتار سعی براین است که عوامل تاثیرگذار بر فرم در معماری بومیتشریح شود. جهت حصول به این امر، در بخش نظری با ابزار مطالعات کتابخانه ای و با استفاده از روشتحلیلی-توصیفی متون به ارائه چارچوب نظری پرداخته میشود؛ در بخش عملی نیز با تهیه پرسشنامه و مصاحبهبا افراد صاحبنظر و به صورت موردی، چارچوب نظری مذکور در رابطه خانه های واقع در اقلیم سرد و کوهستانی، از طریق آزمون آماری و با استفاده از نرم افزار SPSS ارزیابی می گردد. در نهایت یافته های حاصل، با استفاده از استدلال منطقی مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرند و مشخص میشود که کدام عامل (عوامل) بیشترین تاثیرگذاری را در فرم معماری بومی خواهند داشت. نتایج حاصل نشان می دهد که از نظرصاحب نظران شاخص باورها و اعتقادات (فرهنگ-مذهب) با بیشترین میانگین ۳,۹۹ اولویت اول و شاخص اصول فیزیکی ساخت (مصالح-تکنیک) نیز با کمترین میانگین ۳,۶۰ پایین ترین اولویت را دارد و به طور کلی بهترتیب اهمیت، تمامی شاخص های اصلی یعنی باورها و اعتقادات، عوامل رفاهی، جغرافیای محل و اصول فیزیکی ساخت، از نظر تاثیرگذاری در فرم بناهای مسکونی دارای شرایط مطلوبی هستند.

Keywords:

فرم , معماری بومی , اقلیم , سرد کوهستانی