بدون تردید، سرطان یکی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان بوده و علاوه بر تشخیص زودهنگام و دقیق بیماری ، تکنیک های
پیشرفته فوری برا ی درمان نیاز است. توسعه
نانو مواد و نانو حامل های جدید که انگیزه اصلی برای بهبود انتقال دارو در سرطان هستند، مدنظر
محققان بوده است؛ هدف اصلی اکثر کاربردهای نانو حاملها ، محافظت از دارو در برابر تخریب سریع پس از تحویل سیستمیک و اجازه رسیدن
دارو در غلظت های درمانی به محل تومور بوده و در عین حال ، میبایست از تحویل دارو در حالت عادی یا به بافت های سالم خودداری شود.
سایتها تا حد امکان برای کاهش اثرات نامطلوب ، این نانو حامل ها را برای ارائه داروها یا با هدف گیری غیر فعال فرموله کرده اند که با استفاده از
عروق تومور نشت دهنده و یا به صورت فعال و با استفاده از لیگاندهایی که جذب به تومور را افزایش می دهند ، آنها را هدف قرار داده و به طور
بالقوه منجر به افزایش ورود و اثر دارو روی آن قسمت می شود؛ بنابراین اثربخشی ضد توموری دارو، به بهبود خالص در شاخص درمانی دست می
یابد. طراحی منطق نانو ذرات ، نقش مهمی ایفا می کند؛ زیرا ویژگی های ساختاری و فیزیکی مانند اندازه ، ویژگی های بار، شکل و سطح، توزیع
زیستی، فارماکو کینتیک ، داخلی سازی و ایمنی داروها مورد بررسی قرار می گیرد. در این مقاله ، روی چندین درمان استراتژی های طراحی نانو
حامل ها برای
درمان سرطان تمرکز می شود.