بررسی هنر آجرکاری در دوره سلجوقیان مطالعه موردی برج های خرقان

هنر آجرکاری در تاریخ معماری این سرزمین ، دارای اصالت و پیشینه ای غنی است . بی شک یکی از مهم تمرین دورانطلایی در معماری ایران پس از اسلام ، مصادف با امپراطوری کبیر سلجوقیان بوده است . دوره سلجوقیان، عصر گسترشمعماری و ترقی فوق العاده هنر آجرکاری می باشد . تزئینات آجرکاری سلجوقیان ، از لحاظ تکنیک و تنوع طرح گویای کمالو ارزش هنری این آثار است . یکی از خصوصیات هنرمندان سلجوقی این بود که شکل ها و اندیشه های هنری را که از دیرباز شناخته شده بودند ، با هم یکی کرده ، و در واقع آنها را کامل کرده اند. در معماری سلجوقی آجر به عنوان مصالح اصلیبرای کلیه بناهایی می باشد که به واسطه آن شاهد به وجود آمدن زیباترین نقوش در انواع گل چین های آجری ، گره سازی، خط های کوفی آجری و ... می باشیم . سلجوقیان با شناخت توانمندی های این عنصر، استفاده ساختاری و تزیینی بسیارتکامل یافته ای از آن به وجود آوردند ودر نتیجه آثار ماندگاری از "جادوی آجر ایرانی" را در ساخت و تزئینی بخش هایمختلف معماری بر جای گذاشتند . تحقیق حاضر به دنبال بیان آن است که هنر آجر کاری را در دوره سلجوقیان بازگو کندو به دنبال آن به بررسی و شناسایی قوائد فنی و هنری آجرکاری برج های دوره سلجوقی برج های خرقان بپردازد . روشتحییق در پژوهش حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای بوده است . نتایج حاصل شدهبیانگر آن است که آجرکاری ریشه در قبل از اسلام دارد و به همواره آجر مهم ترین عنصر معماری این سرزمین بوده که دردوران سلجوقیان به تکامل رسیده و درهیچ دوره دیگر تجربه خلاقانه و منحصر به فرد آجرکاری سلجوقی تکرار نشد است

Keywords:

آجرکاری , مفاهیم هندسی , هنر سلجوقی , برج خرقان , , تزئینات معماری