درآمدی بر نظریه آینده پژوهی به عنوان مکمل اندیشه های معماری معاصر ایران

معماری پدیدهای نسبتا ماندگار و موثر بر جامعه تلقی میشود. این پدیده تحت تاثیر شرایط زمان و مکانی جوامع شکلگرفته و بر فرهنگ حال و آینده آن اثرگذار است، این تاثیرات را میتوان در سبک زندگی، جامعه، آموزش و پژوهش درمعماری مشاهده نمود. بنابراین هدف اصلی این پژوهش بررسی آینده پژوه ی به عنوان نظری های مکمل در مباحث مختلفمعماری است. برای دستیابی به این هدف با استفاده از روش تحقیق محتوایی و راهبرد استقرایی و نظریات مبنایی ، مطالعاتدر باب اندیشه معماری، نظریه معماری و آینده پژوهی صورت پذیرفته است. بر اساس یافته های تحقیق، رویکرد جامعه ایرا ن پس از دوره قاجار به مرور زمان مبدل به جامعه کوتاه مدت شده است، حاصل این رویکرد بحران های فرهنگی و اجتماعی در جامعه و سپس معماری بود، به صورتی که رویکرد مذکور تبدیل به اندیشه شده و نظریات معماری بر اساس آن ناخودآگاه شکل گرفته است، برای مقابله با این چالش میتوان با تسری مباحث آینده پژوهانه در موضوعات مختلف معماری اقدام نمود.آینده پژوهی معماری مبتنی بر دو رویکرد اکتشافی و هنجاریست، با استفاده از رویکرد اکتشافی آینده های ممکن شناخته وتجزیه و تحلیل میگردند و با بکارگیری رویکرد هنجاری، آینده ی مطلوب معماری معاصر ترسیم و برای دستیابی به آن اقداممیشود، پس با استفاده از مبانی آینده پژوهانه می توان برای تعالی معماری و جامعه اقدام کرد. این رویکرد در تمام مبانینقش مکمل دارد

Keywords:

اندیشه معماری , نظریه معماری , آینده پژوهی , معماری معاصر.