بهبود عملکرد روش های افتی متداول هنگام وقوع خطا در یک ریزشبکه ی جزیره ای با استفاده از مفهوم امپدانس مجازی

اکثر ریزمنابع از طریق مبدل های الکترونیک قدرت به ریزشبکه متصل می شوند. بنابراین، ریزشبکه می تواند به عنوان یک گروه از مبدل-های موازی در نظر گرفته شود. یک روش شناخته شده برای کنترل گروهی از مبدل های موازی در ساختار کنترل غیر متمرکز در یک ریزشبکه ی جزیره ای، استفاده از مشخصه های افتی فرکانس و ولتاژ است. مشکل استفاده از مشخصه های افتی معمول این است که تقسیم توان راکتیو متناسب با ظرفیت ریزمنابع میان آن ها انجام نمی شود. این موضوع ممکن است منجر به اضافه بار شدن مبدل ها گردد. ماهیت مشخصه های افتی مرسوم خطی است. بنابراین این مشخصه ها درجه ی آزادی کافی برای عملکرد مناسب در شرایط غیرخطی همچون وقوع خطای اتصال کوتاه را ندارند. راه حل های ارایه شده برای این مشکل عمدتا محدود به ریزشبکه های با ساختار خاص بوده و یا نیازمند دانستن اطلاعات وسیع از شبکه می باشد. به همین منظور در این مقاله یک استراتژی جدید کنترل توان مبتنی بر روش غیرمتمرکز برای یک ریزشبکه خودگردان متشکل از منابع ولتاژ اینورتری ارایه شده است. استراتژی کنترل پیشنهادی بر پایه -ی روش های افتی معمول بنا نهاده شده است. در روش پیشنهادی مشخصه های افتی معمول از طریق تنظیم عرض از مبدا و با استفاده از حلقه ی امپدانس مجازی به گونه ای اصلاح می گردنند که نسبت به تغییرات نقطه ی کار منابع موجود در ریزشبکه به صورت وفقی و به سرعت پاسخ داده و منجر به تقسیم توان اکتیو و راکتیو ایده آل گردند. همچنین رویکرد پیشنهادی منجر به بهبود تنظیم ولتاژ هم در شرایط عادی ریزشبکه و هم در هنگام وقوع خطا می شود.

بهبود عملکرد روش های افتی متداول هنگام وقوع خطا در یک ریزشبکه ی جزیره ای با استفاده از مفهوم امپدانس مجازی Keywords:

روش افتی معمول , ریزشبکه جزیره ای , تقسیم توان راکتیو , تنظیم ولتاژ , خطای اتصال کوتاه