بررسی اثر شدت های مختلف روشنایی در محیط های کاری بر تغییرات ریتم سیرکادینی با استفاده از مدل حیوانی

مقدمه: روشنایی یک محرک بیرونی است که بر ریتم های سیرکادینی بدن و ترشح هورمون ها اثر می گذارد. بدین منظور این مطالعه به منظور بررسی اثر شدت های مختلف روشنایی بر سطح هورمون های کورتیزول و ملاتونین انجام شد. روش کار:  این مطالعه تجربی با ۳۲ موش صحرایی نر انجام شد. گروه ۱ به عنوان گروه کنترل شدت روشنایی ۱۵۰ لوکس ، گروه ۲، ۳ و۴ به عنوان گروه های مواجهه به ترتیب شدت های روشنایی ۳۰۰ ، ۵۰۰۰ و ۸۰۰۰ لوکس را به مدت ۱۴ روزدریافت کردند. نمونه خون از موش های هر گروه در روز اول و روز ۷ و ۱۴ گرفته شد و سطوح هورمون ها با استفاده از دستگاه الایزا تعیین و با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۲ آنالیز گردید.  نتایج: نتایج نشان داد که سطح کورتیزول پس از ۷ روز مواجهه در گروه های مواجهه یافته با شدت های مختلف روشنایی و پس از گذشت ۱۴ روز نیز در گروه های مواجهه یافته با ۵۰۰۰ و ۸۰۰۰ لوکس نسبت به کنترل  افزایش و سطح ملاتونین در گروه مواجهه یافته با شدت روشنایی ۵۰۰۰ و ۸۰۰۰ لوکس پس از ۷ و ۱۴ روز مواجهه نسبت به گروه کنترل به طور قابل توجهی کاهش یافت نتیجه گیری: افزایش شدت روشنایی با افزایش سرکوب شدن ملاتونین و افزایش سطح کورتیزول همراه است. پیشنهاد می شود که جهت اثبات هر چه بیشتر اثر شدت های مختلف روشنایی بر تغییرات سطح این هومون ها در ساعات مختلف شبانه روز مطالعات بیشتری انجام شود.  

بررسی اثر شدت های مختلف روشنایی در محیط های کاری بر تغییرات ریتم سیرکادینی با استفاده از مدل حیوانی Keywords:

Keywords: artificial light , cortisol , melatonin , circadian rhythms , work environment , نور مصنوعی , کورتیزول , ملاتونین , ریتم سیرکادینی , محیط های کاری