مطالعه میزان تاثیر ارتعاش دست - بازو بر قدرت چنگش دست

زمینه و هدف: آسیب های اسکلتی- عضلانی یکی از شایع ترین علل بروز بیماری های ناشی از کار، غرامت ها و غیبت از کار کارگران در محیط های کاری در دنیا می باشد. در بین عوامل متعدد، مواجهه با ارتعاش یکی از علل اصلی این آسیب ها می باشد. مطالعه حاضر باهدف بررسی تاثیر فاکتورها و عوامل کلیدی در بروز و تشدید اثرات ناشی از مواجهه با ارتعاش دست - بازو انجام گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه میزان ارتعاش وارده به دست و همچنین میزان نیروی چنگش دست ۵۷ نفر از کارگران در حال کار با آچار بادی در یک صنعت خودروسازی اندازه گیری شده است. یافته ها: یافته های اصلی مطالعه نشان داد که میانگین نیروی چنگش دست کارگران بعد از مواجهه با ارتعاش از ۲۲/۴۳ به ۹۰/۴۰ کیلوگرم کاهش یافته است. نتایج این مطالعه می تواند اطلاعات ارزشمندی در طراحی ابزار، کنترل بروز و شیوع اختلالات ناشی از ارتعاش ارائه دهد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده به طور میانگین ۶۷/۵ درصد کاهش در نیروی چنگش دست مشاهده گردید. همچنین با توجه به همبستگی قوی میان میانگین اختلاف نیروی چنگش دست کارگران قبل و بعد از مواجهه با ارتعاش و شتاب معادل ۴ ساعته در محور X می توان به این نتیجه رسید که محور برتر ارتعاش دست – بازو در آچارهای بادی محور X می باشد

Keywords:

hand-arm vibration , musculoskeletal disorders , hand grip (grasp force) , industrial worker , ارتعاش دست – بازو , اختلالات اسکلتی - عضلانی , نیروی چنگش دست , کارگران صنعتی