جایگاه تزئینات درمعماری معاصر ایران ـ معماری پهلوی دوم

روزگاری که معماری مدرن تحت عنوان سبک بین الملل درجایگاه معماری فراگیر جهانی درآمد ویژگیهایی را دارا بود ویژگیهایی که ریشه درباورهای پیشگامان این نوع معماری مانند لوکوربوزیه ـ میس وندرو ـ گروپیوس و تعالیم مدرسه باهاوس دشات بارزترین این ویژگیها نفی تزئینات دراین نوع معماری و حذف کلیه عناصر غیرکارکردی از آن بود بررسی معماری معاصر ایران دراوایل قرن حاضر خورشیدی مقارن با اوج معماریمدرن در غرب نشان میدهد که معماری آن دوران سودای مدرن شدن درسرمی پرورانید و خواهان هرچه شبیه شدن به خلف غربی خود بود حال سوالی که می توان مطرح نمود این است که آیا معماری مدرن با تمام ویژگیهای خود درایران آن روز محقق گردید؟ و اینکه تزئینات درآن معماری چه نقشی را برعهده داشتند؟ آیا معماران مدرن همچون پیشگامان معماری مدرن تزئینات را جنایتی درمعماری می دانستند و از آن اجتناب میکردند و یا اینکه کاربرد تزئینات را پسندیده و مقبول میدانستند؟ واینکه جایگاه تزئینات درمعماری آن دوره ایران درچه قالب و چارچوبی قابل تفسیر و بررسی می ب اشد.

Keywords:

مدرن , معماری معاصر ایران , پهلوی دوم , تزئینات , محسن فروغی