سقاخانه ،عنصرگمشده ی هویت شهرهای ایرانی

سقاخانه درعین حال جایگاهی مقدس و به منزله یادگاری از مقبره و گورشهیدان است یادآور رحمت خداوند است دربرابر سرزمین های خشک دنیای اسلام و همچنین فاجعه کربلا را یادآوری می شود سقاخانه از یک لحاظ جایگاه همگانی نوشیدن آب است که عابران تشنه را همه روزه به سوی خود می کشاند از لحاظ دیگر نمادی مذهبی است که خرجش را مساجد همسایه یا اشخاص نیکوکار می پرداختندو باز از لحاظ دیگر سقاخانه صرفا آب نیست تبرک است دراین مقاله سعی شده است با سقاخانه ها به عنوان یکی از عناصر هویت بخش شهرها و محله ها آشنا شده و طی روندی به مراحل حکمت وجودی آنها پرداخته شود هدف از این تحقیق اول شناخت وجودی سقاخانه و عناصر وابسته به آن است که ریشه در فرهنگ اسلامی ایرانی دارد عناصر مقدس و مرتبط درارتباط با هویت شهرها نقش عمده ای دراین مقاله دارند با این وجود که سقاخانه نماد زیبایی شناسی این پژوهش محسوب می شود.