بررسی اثربخشی آموزش برآگاهی و نگرش نسبت به سوء مصرف مواد درکارکنان شرکت های پتروشیمی منطقه پارس جنوبی

چکیده مقدمه: یکی از شیوه های مهم پیشگیری از اعتیاد،کاهش تقاضا از طریق آگاه کردن گروه های مختلف مردم از مضرات و خطرات مصرف مواد است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش بر میزان آگاهی و نحوه نگرش نسبت به سوء مصرف مواد، در کارکنان شرکت های پتروشیمی منطقه پارس جنوبی در تابستان سال ۱۳۸۵ طراحی شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع تجربی و حجم نمونه ۲۲۴ نفر بود. نمونه گیری به روش تصادفی چند مرحله ای (multistage) انجام شد. در این بررسی پرسشنامه ۲۱ سوالی که توسط پژوهشگران آماده شده بود، مورد استفاده قرار گرفت. اعتبار صوری آن مناسب و پایایی آن با استفاده از روش آزمون- باز آزمون مورد قبول بود(۸/۰ = r). یافته ها: این تحقیق نشان داد که آموزش بر روی آگاهی و نگرش کارکنان نسبت به سوء مصرف مواد تاثیر دارد و این تاثیر بر روی کارکنان با تحصیلات دیپلم بیشتر از سایر گروه های تحصیلی است. از طرفی نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که تفاوت تاثیر آموزش در میزان آگاهی و چگونگی نگرش افراد نسبت به پدیده سوء مصرف مواد، بعد از آموزش در کارکنان با وضعیت شغلی" عادی کار" نسبت به" اقماری کار" معنادار است. نتیجه گیری : یکی از رویکردهای عمده پیشگیری از اعتیاد، کاهش میزان تقاضا است، بنابر این آگاه کردن اقشار و گروههای مختلف مردم از خطرات و مضرات مصرف مواد و همچنین آگاهی آنها از اثرات نامطلوب مواد بر سلامت جسمی، روانی، کارکرد شغلی، اجتماعی و خانوادگی می تواند راهکار اجرایی موثری در سطوح مختلف پیشگیری از اعتیاد باشد. اگر افراد از این اطلاعات مطلع باشند و آنها را باورکنند، احتمال کمتری دارد که به مصرف مواد اقدام نمایند.

Keywords:

substance abuse , awareness , attitude , offshore work , سوء مصرف مواد , آگاهی , نگرش , اقماری کاری