رابطه بین مهارتهای ارتباطی مدیران، با رضایت شغلی کارکنان مطالعه موردی (کارکنان ریاست احصائیه ولایت بلخ)

مهارت های ارتباطی مدیران مجموعه ای از رفتارهایی است که کیفیت ارتباط مدیر با کارکنان را مشخص می کند، و ارتقاء آنمیتواند زمینه رضایت وظیفوی را فراهم کند. در این راستا تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین مهارت های ارتباطی مدیرانبا رضایت وظیفوی کارکنان ریاست احصائیه ولایت بلخ طی سال ۱۳۹۸ تدوین شده است. روش تحقیق تحلیلی- توصیفی از نوع همبستگی بوده، داده ها به روش مطالعات کتابخانه ای و پرسشنامه ای جمع آوری شده است. برای تجزیه وتحلیل در بخشتوصیفی از فریکونسی، فیصدی، فیصدی تراکمی مورد استفاده قرار گرفته، و در بخش استنباطی از ضریب همبستگی اسپیرمناستفاده گردیده است. جامعه آماری تحقیق را تمام کارکنان ریاست احصائیه ولایت بلخ (که مجموعا ۱۲ تن می باشد) تشکیلمیدهد. نتایج آزمون کلموگروف اسمیرنوف نشان داد که داده های جمع آوری شده دارای توزیع نورمال است. مقدار الفایپرسشنامه رضایت شغلی برابر است با (۰.۷۲) و از پرسشنامه مهارت های ارتباطی مدیران برابر است با (۰.۷۹) که در سطح قابلقبول قرار دارد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین رضایت شغلی و مهارتهای ارتباطی مدیران رابطه مثبت ومعنی دار وجود داشته، همچنان بین رضایت شغلی با محیط و سوالات کلی یک رابطه معنیدار و با سایر متغیرها رابطه معنی دار ندارد.

Keywords:

مهارتهای ارتباطی , رضایت شغلی , مهارت های کلامی و مهارت های غیر کلامی