بررسی رابطه بین جهتگیری مذهبی بیرونی و درونی، شوخ طبعی با اضطراب مرگ در بین سالمندان مرد شهرستان آبدانان

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین جهتگیری مذهبی (بیرونی و درونی)، شوخ طبعی با اضطراب مرگ دربین سالمندان مرد شهرستان آبدانان پرداخته است. روش مطالعه از نوع توصیفی - همبستگی انجام شدهاست. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه سالمندان مرد شهرستان آبدانان بودند (۱۳۵= ???). حجمنمونه این پژوهش شامل ۱۰۰ سالمند مرد که بر اساس جدول مورگان به روش نمونهگیری در دسترسانتخاب شده اند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت ( ۱۹۶۳)،مقیاس اضطراب مرگ تمپلر ( ۱۹۷۰ ) پرسشنامه شوخ طبعی مارتین و ولفکورت ( ۱۹۸۳ ) استفاده شد. برایتجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، واریانس، حداقل نمره و حداکثر نمره) وآمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شده است نتایج این پژوهش نشان داد که بین جهت گیری مذهبی بیرونی و اضطراب مرگ رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد (**p<۰/۰۰۵, r=۰/۲۷) و بین جهت گیری مذهبی درونی با اضطراب مرگ رابطه منفی و معنی دار وجود دارد (**p<۰/۰۰۰, r=-۰/۳۴) وهمچنین بین شوخ طبعی و اضطراب مرگ رابطه منفی و معنی دار وجود دارد (**p<۰/۰۰۱, r=-۰/۳۲). بنابراین میتوان نتیجه گرفت که شوخ طبعی به عنوان یک استراتژی غلبه میتواند با تغییر دادن موقعیت بیرونی و تحریف منطقی واقعیت راهی برای کنار زدن اضطراب مرگ باشد.

Keywords:

جهت گیری مذهبی بیرونی و درونی , شوخ طبعی , اضطراب مرگ , سالمندان مرد