تاثیر روش آموزش فرایند محور بر نوشتن فعال (انشا) دانش آموزان پایه ی پنجم ابتدایی منطقه یک آموزش و پرورش شهر رشت

این پژوهش به منظور تعیین اثر بخشی روش آموزش فرایند محور بر نوشتن فعال (انشا) دانش آموزان پایه یپنجم ابتدایی منطقه یک آموزش و پرورش شهر رشت انجام شد. در این پژوهش از طرح دو گروهی پسآزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه ی آماری این پژوهش را دانش آموزان پسر پایه ی پنجمابتدایی منطقه یک رشت تشکیل می داد. از این جامعه ۱۲۰ نفر به شیوه ی تصادفی چند مرحله ای خوشه ایانتخاب شدند، یعنی دو مدرسه و از هر مدرسه ، دو کلاس (یکی آزمایشی و دیگری گواه) به شیوه یتصادفی انتخاب شدند. در اردیبهشت ماه ۱۳۸۸ در گروههای آزمایشی، روش آموزش فرایند محور به کاربسته شد و گروههای گواه با روش آموزشی معلم (روش معمولی یا سنتی) آموزش می دیدند. سپس از هرچهار کلاس در هر دو مدرسه، دو آزمون نوشتن فعال (انشا) به عمل آمد . انشای دانش آموزان توسطمعلمان داور (سه معلم) تصحیح و ارزش گذاری شد و نمره ی هر ورقه با احتساب میانگین سه نمره یبه منظور مقایسه اختلاف t معلمان داور محاسبه گردیده است . برای تحلیل داده ها از آزمون آماریمیانگین های پس آزمون ها در هر دو گروه استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد که دانش آموزانی که باروش آموزش فرایند محور آموزش دیده بودند ، نمرات بالاتری نسبت به دانش آموزانی که از روشمعمولی معلم استفاده کرده بودند، بدست آوردند. به عبارت دیگر، نتایج، حاکی از وجود تفاوت معنی داربین گروه های آزمایشی و گواه از نظر دستیابی به مهارت در نوشتن انشا را دارد. بنابر این، نتایج این پژوهشمبین کار آمد بودن روش آموزش فرایند محور بر نوشتن فعال(انشا) است. تعداد واژگان و جملات بکاربرده شده در آزمونها نیز مورد مقایسه قرار گرفت که نتایج آنها هم ، نشان از افز ایش تعداد واژگان وجملات بکار برده شده در انشای کلاسهای آزمایشی را دارد.

Keywords:

روش آموزش فرایند محور , نوشتن فعال (انشا) , آموزش ابتدایی