بررسی رابطه جامعه پذیری سازمانی با پذیرش نظام پیشنهادات در کارکنان دانشگاه آزاد شهرکرد

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین جامعه پذیری سازمانی و پذیرش نظام پیشنهادات در کارکنان دانشگاه آزاد شهرکرد میباشد. جامعه پذیری به عنوان مجموعه ای سازمان یافته که یک فرد خود را در یک سیستم بواسطه آن تعریف می کند است همچنین شامل عمیق ترین و درونی ترین حالات است. همچنین روش مرسوم انتقال اطلاعات و عقاید به سطوح عالی سازمان، نظام پیشنهادات نامیده شده است که درآن میزان و نوع همکاری کارکنان باعث ایجاد نیروی مثبت در آنها و بهبود شرایط و فعالیتهای سازمان می گردد. جامعه آماری این پژوهش تمامی کارکنان مشغول به فعالیت در دانشگاه آزاد شهرکرد می باشد که نمونه ای با حجم ۶۰ نفر و با روش نمونه گیری طبقه بندی متناسب با حجم تعیین شده مورد استفاده قرار گرفت. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی و ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه جامعه پذیری و پرسشنامه نظام پیشنهادات محقق ساخته، می باشد، پایایی این دو پرسشنامه در یک مطالعه مقدماتی به ترتیب ۰/۸۹ و ۰/۸۳ بدست آمده، هر دو پرسشنامه دارای روایی محتوایی وصوری می باشند. یافته های این مطالعه حاکی از ارتباط بین ابعاد جامعه پذیری و پذیرش نظام پیشنهادات توسط مدیران می باشد. از آنجایی که پذیرش نظام پیشنهادات نتایج مفیدی از قبیل افزایش احساس مسئولیت کارمندان، افزایش وجدان کاری و تقویت روحیه مشارکت کارکنان به دنبال دارد، نتایج این پژوهش می تواند برای مدیران جهت شناخت بهتر خود و بهبود مشارکت کارکنان در تصمیم گیری و مدیریت سازمان مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

جامعه پذیری سازمانی , نظام پیشنهادات , کارکنان دانشگاه آزاد , مشارکت کارکنان