اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت زناشویی و انعطاف پذیری روان شناختی در زوجین متقاضی طلاق

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت زناشویی و انعطاف پذیری روان شناختی زوجین متقاضی طلاق صورت گرفته است.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مراجعه کننده به مرکز مشاوره و روان درمانی گوهران شهر اردبیل در سال ۱۳۹۹می باشد. نمونه آماری پژوهش شامل ۳۰ زوج از افراد در دسترس با توجه به معیارهای ورود و خروج پژوهش به طور تصادفی ۱۵ زوج به عنوان گروه آزمایش و ۱۵ زوج دیگر در گروه کنترل جایگذاری شدند. این بررسی به روش شبه آزمایشی، با گروه کنترل و گروه آزمایش (پیش آزمون- پس آزمون) صورت گرفته و جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد رضایت زناشویی هودسن (۱۹۹۲)، انعطاف پذیری شناختی را دنیس و وندورال (۲۰۱۰) استفاده شد در مرحله بعد جلسات آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای در گروه آزمایش اجرا شد؛گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد، بعد پس آزمون از هردو گروه آزمایش و کنترل گرفته شد. در نهایت پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار SPSS با آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در افزایش رضایت زناشویی و انعطاف پذیری روان شناختی موثر بوده است (P<۰/۰۵). با توجه به یافته های پژوهش می توان از زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در جهت افزایش رضایت زناشویی و انعطاف پذیری روان شناختی استفاده کرد.

Keywords:

زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد , رضایت زناشویی , انعطاف پذیری روان شناختی , زوجین متقاضی طلاق