مقایسه کارایی علف کش های پیش و پس رویشی بر کنترل علف هایهرز در نخود پاییزه

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر علف کش ها بر علفهای هرز پهن برگ در مزارع نخود در استان کرمانشاه ، در سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ به اجرا در آمد. آزمایش شامل ۱۳ تیمار در ۴ تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علف کش های پیش رویشی ایزوکسافلوتل +سیپروسولفامید به میزان های ۲/۰، ۳/۰ و ۴/۰ لیتر در هکتار، اکسی فلورفن ۵/۰ و ۷/۰ لیتر در هکتار، متری بیوزین ۳/۰ کیلوگرم در هکتار و علف کش های پس رویشی ایزوکسافلوتل +سیپروسولفامید به میزان های ۲/۰، ۳/۰ و ۴/۰ لیتر در هکتار، اکسی فلورفن ۷/۰ لیتر در هکتار، فلومت سولام ۲۰ گرم در هکتار، پایریدیت ۲ لیتر در هکتار و شاهد وجین دستی بودند. نتایج نشان داد که علف کش های متری بیوزین به دلیل گیاه سوزی بر روی نخود و فلومت سولام به دلیل کنترل ضعیف علفهای هرز غیر قابل توصیه می باشند. بهترین تیمارها از نظر کاهش وزن خشک کل علفهای هرز، پایریدیت (۷۰ درصد) و اکسی فلورفن پس رویشی ۷/۰ لیتر در هکتار (۷۰ درصد) بودند. پایریدیت بیشترین افزایش عملکرد دانه نخود را نسبت به شاهد (۱۴۹ درصد) داشت و پس از آن اکسی فلورفن پیش رویشی ۵/۰ لیتر در هکتار (۱۳۹ درصد) قرارگرفت . با توجه به نتایج ، می توان از اکسی فلورفن پیش رویشی به میزان ۵/۰ لیتر در هکتار به عنوان علف کش جایگزین پایریدیت (به دلیل هزینه بالای این علف کش ( استفاده کرد.

Keywords:

اکسی فلوروفن , تراکم , علف کش , عملکرد دانه .