تاثیر سطوح مختلف محلول پاشی عناصر ریزمغذی روی، آهن و منگنز بر خصوصیات زایشی و عملکرد انگورVitis vinifera L. در برخی تاکستان های استان زنجان

به­منظور ارزیابی اثرات تغذیه­ای کودهای ریزمغذی به­صورت منفرد و در ترکیب باهم بر روی رشد و عملکرد گیاه انگور، در استان زنجان، شهرستان­های ابهر و خرمدره در سه باغ (مکان) تحت کشت انگور رقم ’بیدانه سفید‘، طی دو سال متوالی (۹۶-۱۳۹۴) تحقیقی انجام پذیرفت. تیمارها شامل دو سطح از کودهای کلات روی ( ۱/۰ و ۳/۰ درصد) آهن (۱/۰ و ۲/۰ درصد) و منگنز (۱/۰ و ۲/۰ درصد) و سطوح شاهد بود. این  پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه­ی طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا و در دو سال متوالی تکرار شد. بررسی صفات مورفو-فیزیولوژیک نشان داد که مصرف این کودها به­صورت انفرادی و یا ترکیبی، دارای اثرات مثبت معنی­داری (افزایش ۴/۴- ۱۳۲ درصد) برروی تمامی صفات اندازه­گیری شده (۱۸ صفت) در مراحل مختلف رشد و نمو بود. اثر ساده مکان برای صفاتی مانند عملکرد هر بوته و شاخص تولید محصول در هکتار معنی­دار و در سایر صفات غیر معنی­دار بود. در مواردی این عامل معنی­دار باشد. نشان دهنده­ی اثر مستقیم این عامل بر روی آن صفات است. اثر ساده عامل سال برای همه صفات بجز درصد قند آب میوه و اثرات متقابل چند جانبه­ی آن با سطوح تیماری در اکثریت صفات، معنی­دار نبود؛ که نشان دهنده­ی احتمال عدم تاثیرگذاری سال روی بیش­تر صفات در نمونه­های تحت تیمار می باشد. در مجموع در میان ترکیبات تیماری، کم­ترین افزایش نسبت به شاهد (۴/۴ درصد) در سطح تیماری کود منگنز ۱/۰ درصد و در بین صفات اندازه­گیری شده در صفت اسیدیته آب میوه (۲۴/۲۰ درصد) و بیش­ترین افزایش نسبت به شاهد (۱۳۲ درصد) در ترکیب تیماری روی ۳/۰+ آهن ۲/۰+ منگنز ۲/۰ درصد و نیز صفات تعداد گل آذین و تعداد خوشه در هر شاخه (۲۸/۱۲۶ درصد) و پس از آن­ها تعداد خوشه در هر بوته (۱۹/۱۰۴ درصد) مشاهده گردید. از این­رو این صفات نسبت به سایر صفات اندازه­گیری شده پاسخ بهتری نشان دادند به­عنوان صفات شاخص و ترکیب تیماری روی ۳/۰ + آهن ۲/۰ + منگنز ۲/۰ درصد که نسبت به سایر ترکیبات به­ویژه شاهد برتری داشت، به­عنوان ترکیب کودی پیشنهادی پیشنهاد می­شوند.

Keywords:

اسیدیته , ریزمغذی , گل آذین , مورفو-فیزیولوژیک