شناسایی شاخص های آموزشی در دوران کرونا

شیوع کرونا و به تبع آن تعطیلی مراکز آموزشی در جهان و ایران باعث شد تا شکل آموزش از حضوری به غیرحضوری یا مجازی تغییر یابد. ازاین رو، عدم فراهم بودن زیرساختهای لازم، عدم آشنایی معلمان و دانشآموزان با یادگیریهای مجازی باعث شد تا خانوادهها، دانشآموزان و مدارس با چالش عظیمی در زمینه یادگیری روبرو شوند. به همین دلیل، هدف از انجام این پژوهش، شناسایی شاخصهای آموزشی موجود در دوران کرونا بود. پژوهش به لحاظ ماهیت داده از نوع کیفی به سبک تحلیل محتوا بود. حجم نمونه پس از اشباع نظری به تعداد ۱۱ نفر و به صورت هدفمند انتخاب شد. گردآوری دادهها از طریق مصاحبه نیمهساختارمند و تجزیه وتحلیل اطلاعات به روش فن مضمون و با استفاده از نرمافزار MAXQDA۱۰ انجام شد. یافتهها نشان داد شاخصهای آموزشی در دوران بحران و شیوع کرونا به تعداد ۵ مورد شامل؛ «عوامل مربوط به مدرسه، خانواده، معلمان، زیرساختهای ارتباطی و عوامل مربوط به دانشآموزان» است. لذا ایجاد زیرساختهای ارتباطی در تمامی نقاط کشور اعم از روستاها و شهرها، فرهنگسازی یادگیری الکترونیکی و برگزاری دورههای ضمن خدمت جهت ارتقای بهرهوری معلمان در انجام یادگیریهای الکترونیکی میتواند به آموزش در دوران بحران کمک نماید.

Keywords:

خانواده , دانش آموزان , شاخصهای آموزشی , شیوع کرونا , مدرسه , یادگیری الکترونیکی