بررسی فرم در معماری سنتی ایران
Publish place: The 9th National Conference on Modern Studies and Research in Geography, Architecture and Urban Development of Iran
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 141
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NICONF09_155
تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1401
Abstract:
فرم، مفهومی بنیادین در گفتمان معماری است که متاثر از تحول اندیشه ی معماری دستخوش تحولات متعددی شده است. انباشت غیر نظام مند مفاهیم فرم در گفتمان معاصر، ابهام و پیچیدگی معنایی فرم را موجب شده است. موقعی که در هنر صحبت از فرم می شود منظور نه تنها شکل فیزیکی اندازه و توده یک اثر است بلکه کلیه عناصری را در بر می گیرد که به زیبایی سازه و ترکیب آن کمک می کند. در این تحقیق با توجه به هدف خاصی که در ارتباط با مطالعات تیپولوژیک در نظر بوده است، صرفا مباحث از دیدگاه کالبدی مورد توجه قرار گرفته اند. با توجه به موارد فوق، فرم های اولیه که در چهار چوب بحث تیپولوژی می توانند قابل طرح باشند، عمدتا فرم هایی ساده بوده اند که خود در قالب یک بنای کامل شکل گرفته اند. تحول و تکامل این فرمهای ساده در قالب «فرمهایی مرکب» بناهای دیگری را به وجود آورده است که جریان تکامل تاریخی معماری ایران را می توان بر مبنای این تحولات و نهایتا دگردیسی ها مورد ملاحضه قرار داد.
Keywords:
Authors
عاطفه دربانی چلچه
کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران، دانشگاه پردیس هنر اصفهان