بهینه سازی تراکم ساختمانی در زونهای TOD در شهر تهران با رویکرد کاهش مصرف انرژی سرمایشی و گرمایشی؛ نمونه موردی: زون ایستگاه مترو سهروردی

با توجه به آمارهای بین المللی، شهرها بزرگترین مراکز مصرف انرژی هستند. حمل و نقل و نیز س رمایش و گرمایش ساختمان ها اصلی ترین عوامل مصرف انرژی در شهرها هستند. شهر تهران نیز مانند همه ابر شهرها با معضلات مصرف سرسام آور انرژی در حوزه های ساختمان و حمل و نقل مواجه است. مصرف برق برای سرمایش ساختمانها در تابستان از یکسو و نیز ترافیک سنگین و مصرف غیرقابل تصور بنزین در این شهر، لزوم استفاده از مدل های جدید برنامه ریزی شهری را ضروری می نماید. توسعه مبتنی بر حمل و نقل (TOD) از متاخرترین مدل های توسعه ی شهری است که مورد توجه مدیران شهری قرار گرفته و افزایش تراکم ساختمانی در حوزه ی ایستگاه های حمل و نقل عمومی از جمله راهکارهای پیشنهادی است. در این بین تعیین حداکثر میزان تراکم ممکن با توجه به شرایط اقلیمی و با جهت کاهش مصرف انرژی برای سرمایش و گرمایش ساختمانها ضرورتی اجتناب ناپذیر است. در این پژوهش حوزهی ایستگاه مترو سهروردی با هدف تعیین میزان تراکم، بنحوی که کمترین مصرف انرژی را در ساختمان ها به همراه داشته باشد مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که نمی توان با قطعیت در مورد تراکم ساختمانی یک محدوده صحبت کرد، بلکه می بایست با توجه موقعیت هر بلوک یا پارسل در مجاورت با بلوکهای دیگر، در مورد میزان تراکم آن بلوک یا پارسل تصمیم گیری نمود.

بهینه سازی تراکم ساختمانی در زونهای TOD در شهر تهران با رویکرد کاهش مصرف انرژی سرمایشی و گرمایشی؛ نمونه موردی: زون ایستگاه مترو سهروردی Keywords:

توسعه مبتنی بر حمل و نقل , طراحی پارامتریک , تابش , مصرف انرژی