تغییرات مالون دی آلدئید کبد موشهای صحرایی جوان بر اثر تمرین تناوبی با درجه شدت های مختلف

بررسی تغییرات میزان مالون دی آلدئید کبد موش های صحرایی جوان بر اثر تمرین های متناوب با شدت های مختلف با محدودیت جریان خون بود. لذا ا ستفاده از موش های صحرایی به صورت تصادفی به ۶ گروه مختلف انجام شد، این تقسیم بندی بر اساس تمرینات تناوبی و بدون تمرین همجنین شدت های مختلف صورت گرفت. گروه های تمرینی به مدت ۱۰ هفته، هر هفته ۵ روز تمرین تناوبی با و بدون محدودیت جریان خون دا شتند. نمونه گیری از بافت کبد ، ۴۸ ساعت پس از آخرین جل سه تمرینی انجام شد. بررسی این شدت ها بر تغییرات میزان مالون دی آلدئید کبد موش های صحرایی جوان در محیط آزمایشگاهی مورد تحلیل و بررر سی قرار گرفت و به طور کلی نتایج پژوهش حا ضر ن شان داد که تمرین تناوبی با شدت بالا و تمرین تناوبی با شدت پایین همراه با محدودیت جریان خون بر میزان مالون دی آلدئید به عنوان شاخص استرس اکسیداتیو کبد موشهای صحرایی جوان تاثیر معنی داری ندارد. همچنین احتمالا در پژوهش حا ضر، سازگاری های مثبتی در نمونه های پژوهشی (گروه های تمرینی و محدودیت جریان خون) ایجاد شده است که از افزایش میزان مالون دی آلدئید پیشگیری کرده است.

Keywords:

شاخص استرس اکسیداتیو , تمرین تناوبی شدت بالا , تمرین تناوبی شدت پایین , محدودیت جریان خون , مالون دی آلدئید