ارزیابی ومقایسه نظرات پزشکان عمومی و اعضای هیئت علمی بالینی مدرس برنامه ها در تعیین نیازهای آموزشی برنامه های آموزش مداوم پزشکان عمومی

مقدمه: آموزش مداوم به عنوان یک ضرورت در جهان مطرح است. برای تدوین برنامه های آموزشی در گام اول باید نیازهای آموزشی را بدرستی شناسایی و اولویت­ بندی نمود. پژوهش حاضر با هدف نیازسنجی برنامه های آموزش مداوم دانشگاه علوم پزشکی گلستان جهت آموزش پزشکان عمومی، از منظرپزشکان عمومی شرکت ­کننده در برنامه ­ها و نیز اعضای هیئت علمی بالینی مدرس این برنامه ­ها انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است و برای دست­یابی به اهداف پژوهش، با توجه به ضروری بودن گروهی از برنامه های آموزشی و تجربه کاری مشمولین، نظرات براساس یک پرسشنامه ۴ قسمتی (معاینات بالینی، اقدامات پاراکلینیکی، اقدامات درمانی، اقدامات اورژانس در درمان بیماران) مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی نتایج توسط آمار توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن توسط نرم افزار SPSS-۱۸ انجام شد. نتایج: براساس نتایج، پزشکان عمومی (۴۱۰ نفر) و اعضای هیئت علمی مدرس برنامه ها (۲۰۴ نفر) فقط در مباحث اقدامات درمانی و اقدامات اورژانس در درمان بیماران، بر موضوعات مشترک تاکید داشتند، که به ترتیب مباحث تجویز منطقی آنتی­ بیوتیک ­ها و مبحث احیای قلبی-ریوی بوده اند. آزمون اسپیرمن نشان داد که فقط در تفسیر کلیشه­ های رادیولوژی، اقدامات اورژانس در بیماری­ های گوش و حلق و بینی و اقدامات اورژانس در سوختگی­ ها، بین نظرات این دو گروه همبستگی مثبت معنی­ دار وجود دارد. نتیجه گیری: از آنجا که بین نظرات دو گروه شرکت­ کننده در پژوهش، فقط در ۳ موضوع همبستگی وجود داشت، برنامه ریزان جهت تعیین نیازهای آموزشی واقعی، باید علاوه بر نظر متخصصان، نظرات پزشکان شرکت­ کننده را نیز مدنظر قرار دهند.

Keywords:

Continuous training program , educational program , educational needs , needs assessment , برنامه آموزش مداوم , نیاز آموزشی , نیازسنجی