تغییرات لیزیل اکسیداز در روند درمان و پیش آگهی تومور مقاربتی قابل انتقال سگ سانان

مقدمه: تومور مقاربتی قابل انتقال سگ سانان (TVT) یکی از انواع سرطان های رایج در قرن بیستم و در تمام قاره های جهانبوده که ضایعات گل کلمی در ناحیه مخاطات دستگاه تناسلی در حیوانات نر و ماده ایجاد می کند و درمان اصلی آنشیمی درمانی است. این تومور به طور گسترده از طریق علائم بالینی تشخیص داده می شود اما هنوز هیچ راهکار موثری برایازریابی همزمان پاسخ به درمان در بیماران وجود ندارد. بیوپسی مایعات و بیومارکرهای بالینی یکی از ابزارهای کاربردی برایتشخیص و پیش آگهی سرطان در سگ سانان هستند. لیزیل اکسیداز (LOX) یکی از اعضای خانواده آمین اکسیداز وبیومارکرهای رایج است که نقش مهمی در تثبیت و بلوغ ماتریکس خارج سلولی، حمایت از سلول های سرطانی و در عین حالمهار رشد و آپوپتوز سلول های توموری ایفا می کند . هدف این مطالعه بررسی تغییرات فعالیت لیزیل اکسیداز در روندتشخیص، درمان و پیش آگهی تومور مقاربتی سگ سانان است.مواد و روش کار: در این مطالعه ۶۰ نمونه پلاسما از ۱۵ سگ نر (در محدوده سنی ۵ تا ۱۲ ساله) درست پیش از شروع شیمیدرمانی با وینکریستین سولفات اخذ شد. بلافاصله بعد از نمونه برداری، سرم ها با ۴۰۰۰RPM به مدت ۱۰ دقیقه سانتریفیوژ وبعد از جداسازی جهت نگهداری به فریزر ۸۰- درجه سانتی گراد تا زمان ارزیابی منتقل شدند. پس از اتمام دوره نمونه برداری، فعالیت آنزیم LOX در سرم با استفاده از کیت تجاری اندازه گیری و جذب نوری آن در طول موج ۵۷۰ نانومترتوسط دستگاه پلیت ریدر سنجش و ثبت شد.بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که فعالیت آنزیم لیزیل اکسیداز طی چهار هفته شیمی درمانیافزایش داشته و مقدار آن در هفته دوم و سوم نسبت به پیش از شروع شیمی درمانی تفاوت چشمگیری داشته است(p<۰.۰۰۱) . طبق مطالعه ای که روی فعالیت لیزیل اکسیداز صورت گرفت مشخص شد که این آنزیم با حساسیت بالا (۱۰۰ درصد) و ویژگی بالا (۹۰درصد) در هفته اول، دوم و سوم درمان می تواند شاخص خوبی برای تعیین پیش آگهی و تشخیص سریع TVT در کنار روش سیتولوژی باشد.

Keywords:

تومور مقاربتی قابل انتقال سگ سانان , TVT , بیومارکر , بیوپسی مایعات , فعالیت آنزیم لیزیل اکسیداز , LOX