تاثیر سلنیوم و سیلیسیوم بر برخی از فراسنجه های رویشی و زیست شیمیایی خیار زیر تنش شوری و قلیائیت در کشت هیدروپونیک

شوری یکی از مهمترین تنش های محیطی است که تولیدهای باغی را زیر تاثیر خود قرار می دهد. مشخص شده است که برخی از عناصر معدنی سودمند ممکن است خسارت شوری را کاهش دهند. به منظور بررسی تاثیر مصرف عناصر سلنیوم و سیلیسیم در طی تنش شوری و قلیائیت بر رشد و برخی از ویژگی های مورفولوژیکی و زیست شیمیایی خیار گلخانه ای "ناگین" آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح به طور کامل تصادفی با سه سطح تنش (شاهد، کلراید سدیم و بی کربنات سدیم با غلظت ۷۵ میلی مولار) و پنج سطح عناصر سودمند (شاهد، ۴ و ۶ میلی گرم در لیتر سلنیوم و ۷۵ و ۱۰۰ میلی گرم در لیتر سیلیسیوم) با چهار تکرار انجام شد. براساس نتیجه های به دست آمده، کمترین سطح برگ (۰۴/۲۱۵ سانتی متر مربع) در تیمارهای قلیائیت بدون افزودن عناصر سودمند مشاهده شد و استفاده از غلظت های مختلف سیلیسیوم و سلنیوم سبب افزایش سطح برگ (۲۵/۳۴۲ سانتی متر مربع) نسبت به شاهد گردید. در غلظت های مختلف عناصر سودمند، بیشترین عملکرد میوه در تیمار ۴ و ۶  میلی گرم بر لیتر سلنیوم حاصل شد. کاربرد ۱۰۰ میلی گرم در لیتر سیلیسیوم فعالیت آنزیم پلی فنول اکسیداز را ۹۱/۱۳ درصد و فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز را ۱۴/۳۸ درصد نسبت به تیمار کربنات سدیم تنها در شرایط تنش قلیائیت افزایش داد.

Keywords:

Morphological traits , Stress tolerance , Modifying elements , Sodium selenate and sodium silicate , ویژگی های مورفولوژیکی , تحمل تنش , عناصر اصلاح کننده , سلنات سدیم و سیلیکات سدیم