بررسی نقش روابط عمومی در مستندسازی بحران

بحران یعنی عدم انطباق بین نیازها و منابع؛ تغییر ناگهانی ، بروز حوادث غیرمنتظره و خطرناک و نداشتن اطمینان از اوضاع و بر هم خوردن تعادل. به عبارت دیگر تغییر ناگهانی، شدیدتر از حالت عادی و غافل گیری تهدیدآمیز، از جمله معیارهای تعریف بحران هستند. براساس این تعریف در شرایط عادی، توازن بین نیازهای جامعه از یک طرف و توانمندیها و منابع موجود از طرف دیگر برقرار است اما با بروز شرایط بحرانی که می تواند نتیجه بروز هر اتفاق غیرعادی و پیش بینی نشده طبیعی و غیرطبیعی مانند زلزله، سیل و... باشد، به دلیل شرایط خاصی که بر جامعه تحمیل می شود دیگر توازن بین نیازها و منابع برقرار نخواهد بود. چنانچه بخواهیم تعریفی دقیق از بحران ارایه دهیم باید آن را با توجه به تناسب شرایطی که افراد در آن قرار دارند تعریف کرد. به طور کلی ، باید پذیرفت که ارایه یک تعریف مشخص از بحران، کار بسیار دشواری است و تعاریف ارایه شده نیز همگی نسبی هستند چرا که ممکن است موضوعی برای یک فرد، سازمان یا جامعه بحران باشد اما در جامعه دیگر بحران محسوب نشود. اما این نکته که در شرایط بحرانی باید اقدامات اساسی و جدی انجام شود تا شرایط، بحرانی تر نشود مورد پذیرش همه کشورها و مردم است زیرا شرایط بحرانی از شرایط عادی متمایز است. پس می توان گفت هنگامی که مجموعه شرایط خاصی، روال متداول و پیش بینی شده جریان کار، فعالیت، تولید، خدمت رسانی ، زندگی، ارتباطات، تامین نیازهای عمومی، سلامت، محیط زیست و یا افکارعمومی را تغییر یکباره می دهد، در این حالت شرایط بحرانی بروز کرده است. یکی از کارکردهای مهم روابط عمومی مستندسازی و فراهم کردن مجموعه اطلاعات دسته بندی شده در فضای واقعی و مجازی است که در قالب فایل های چند رسانه ای اعم از مکتوب – تصاویر و عکس- طرح و نمودارها - فیلم و... در خصوص کارنامه عملکردی یک سازمان یا واحد روابط عمومی تهیه و تدوین می گردد که بر اساس این مجموعه مجلد در دو فضای متنی و دیجیتالی جدای از جنبه آرشیوی و ماندگار کردن نتایج اقدامات صورت گرفته، مبنای بسیاری از برنامه ریزیها و پژوهشها می تواند در سازمان و روابط عمومی واقع شود.

Keywords:

سازمان روابط عمومی , مدیریت بحران , مدیریت استراتژیک , رسانه.