تفکیک فلوریستیک گروه های اکولوژیک بزرگ مقیاس در جنگل های زاگرس مرکزی

آیا تفاوت های اقلیمی و تغییرات خشکسالی در ترکیب گیاهی جنگل های زاگرس مرکزی، که در فواصل جغرافیایی طولانی از هم قرار دارند، موثرند، و نقش متغیرهای توپوگرافی ارتفاع از سطح دریا و جهت دامنه در این اختلاف احتمالی چیست؟ برای پاسخ به این پرسش در این تحقیق فهرست  گیاگان (فلور) ۱۵ جنگل زاگرس مرکزی، در قالب پنج شکل زیستی گیاهی در بین دره های دو رودخانه گردبیشه و بازفت در طول ۱۷۰ کیلومتر توسط ۲۲۶ قطعه نمونه نیم هکتاری به دست آمد. از روش های خوشه بندی دو طرفه و آزمون پاسخ چندگانه جایگشت استفاده شد و اختلاف معنی دار در ترکیب گیاگان در سطح چشم انداز تایید و اجتماعات گیاهی در قالب سه گروه اکولوژیک شرقی، مرکزی و غربی منفک شدند. از تجزیه تطبیقی متعارف   برای تعیین همبستگی تغییرات ترکیب گیاهی با شاخص های اقلیمی و توپوگرافی و همچنین فرم رویشی گیاهان استفاده شد. نتایج نشان دادند که، جنگل های گروه اکولوژیک غربی کاملا با شاخص خشکی دومارتن همبستگی مثبت دارند، درحالی که این شدت خشکسالی است که گروه های اکولوژیک شرقی و غربی را متفاوت می کند. همچنین عامل ارتفاع از سطح دریا در تمایز گروه های اکولوژیک شرقی و مرکزی از یکدیگر اثر معنی داری داشته است. عمده تفاوت سه گروه اکولوژیک از نقطه نظر شکل زیستی گیاهان به همبستگی معنی دار تروفیت ها، کریپتوفیت ها و همی کریپتوفیت ها با خشک ترین گروه اکولوژیک (شرقی) برمی گردد. با وجود جنگلی بودن تمام قطعات نمونه، فانروفیت ها در تمایز گروه های اکولوژیک بی تاثیر بودند.

Keywords:

Canonical correspondence analysis , Climatic indicators , Drought gradient , Multi-response permutation procedures , Plant life form , Two-way cluster analysis , آزمون پاسخ چندگانه جایگشت , تجزیه و تحلیل خوشه ای دو طرفه , تجزیه تطبیقی متعارف , شاخص های اقلیمی , شدت خشکسالی , فرم رویشی گیاهان