اشاعه در طلب در فقه امامیه

اشاعه، به معنی شیوع و ترویج و گسترش موضوعی در جامعه بکار می رود و همچنین برای بیان مقاصد متفاوتی ازجمله گسترش دین (اشاعه دین) و... استفاده می شود اما در اصطلاح حقوق نشر مالکیت شریکان مال مشاع است در همه اجزا مفروض آن، حتی در اشاعه طلب مانند اجتماع حقوق چند وراث بر ترکه ای که شامل اعیان و طلب هاست. و این موضوع را زیر عنوان دین آورده اند، زیرا در اصطلاحات فقهی دین اعم از مطالبات است. اشاعه طلب در رویه قضایی ایران بر اساس متون فقهی (فقه امامیه) تلویحا پذیرفته شده است. و موافقان و مخالفان خود را به همراه داشته است. سوال اصلی اینجاست که اشاعه در طلب در فقه امامیه، مبتنی بر چه مولفه هایی می باشد؟ فرض بر اینکه تصرف مادی شرکاء در مال مشاع موکول به اذن سایر شرکاء است، آیا تصرف حقوقی شرکاء در مال مشاع، موکول به اذن یا اجازه سایر شرکاء هست یا خیر؟ که در این تحقیق به آن پرداخته ایم. تحقیق از نوع کاربردی، روش تحقیق کتابخانه ای و ابزار جمع آوری اطلاعات از نوع فیش برداری بوده است.

Keywords:

اشاعه , طلب تقسیم , مالکیت مشاع , فقه امامیه.