تاثیر حضور نانوسیلیس، دوده سیلیس و الیاف پلی پروپیلن در بتن خود تراکم

نانوسیلیس با دارا بودن خواص پوزولانی منحصر بفرد، یکی از مصالح نوین در صنعت ساختمان به شمار می آید. در تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر نانوسیلیس و الیاف پلی پروپیلن بر خواص فیزیکی و مکانیکی بتن SCC حاوی دوده سیلیس، علاوه بر آزمایش های بتن تازه ( جریان اسلامپ، قیف V و جعبه L شکل)، آزمایش هایی از قبیل مقاومت فشاری، خمشی، مدول الاستیسیته، جذب آب، سرعت عبور امواج التراسونیک (UPV) و عکسبرداری میکروسکوپ الکترونی (SEM) صورت گرفته است. نمونه های مکعبی 10×10×10 سانتی متری برای مقاومت فشاری و جذب آب، 8×8×8 سانتی متری برای مقاومت خمشی، نمونه های استوانه ایی 30×15 سانتی متری برای محاسبه مدول الاستیسیته و نمونه های 15×15×15 سانتی متری برای آزمایش التراسونیک ساخته شد. از نتایج چنین بر می آید که نانوسیلیس به عنوان پوزولان وماده پرکننده نقش مثبت و موثری در بهبود خواص بتن دارد.

Keywords:

بتن خودتراکم , نانوسیلیس , دوده سیلیس , پلی پروپیلن , بتن الیافی , الیاف پلی پروپیلن