تاثیر کودهای زیستی بر عملکرد دانه و LAIذرت در شرایط تنش خشکی

بهمنظور بررسی تاثیر کودهای زیستی بر LAI و عملکرد دانه ذرت سینگل کراس ۲۶۰ در شرایط تنش خشکی آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری پس تبخیر تجمعی ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ میلیمتر از تشتک تبخیر به عنوان فاکتور اصلی و تیمارهای کودی (شیمیایی و زیستی) به عنوان فاکتور فرعی میباشد. نتایج نشان داد تیمارهای آزمایشی و اثر متقابل آنها بر LAI و عملکرد دانه معنی دار گردید. مقایسه میانگین اثر تیمارها گویای این مطلب میباشد که بیشترین شاخص سطح برگ و عملکرد به کاربرد ۱۰۰درصد کود شیمیایی و بعد از آن کاربرد ۵۰درصد کودشیمیایی+ کود زیستی به صورت سرک تعلق دارد. برش دهی اثر تیمارها و نتایج کلی نشان داد که کاربرد کود زیستی ازتوبارور۱ به صورت سرک علاوه بر تعدیل تنش خشکی، آلایندههای زیست میحطی ناشی از مصرف کودهای شیمیایی را کاهش داد.