پیش بینی آداب گریزی تحصیلی بر اساس ابعاد عدم درگیری اخلاقی

هدف از انجام این پژوهش پیشبینی آدابگریزی تحصیلی بر اساس ابعاد عدم درگیری اخلاقی در میان دانشجویان کارشناسی دانشگاه شیراز بود. جامعه آماری این تحقیق دانشجویان کارشناسی دانشگاه شیراز بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بودند که تعداد ۲۸۵ نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از مقیاس عدم درگیری اخلاقی بندورا و همکاران و مقیاس تجدید نظر شده آداب گریزی آموزش پرستاری استفاده شد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود که در آن با استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری روابط بین متغیرهای مدل پیشنهادی تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد توجیه اخلاقی، برچسب دارای حسن تعبیر، جابه جایی مسئولیت، تحریف پیامد به طور مثبت و غیرانسانی کردن و اسنادهای سرزنش به طور منفی آداب گریزی تحصیلی را پیشبینی مینمایند.

Keywords:

آداب گریزی تحصیلی , عدم درگیری اخلاقی , مسئولیت شخصی